Maar ik probeer dus ook te betogen dat deze moord breder is dan één slachtoffer, en ook breder dan één rechtszaak. Dus niet het "uit de weg ruimen van een lastige advocaat". Niets ten nadele van de kwaliteiten van Wiersum als advocaat, maar ik geloof dat iedere andere advocaat die de zaak op zich had genomen hetzelfde lot had gewacht.
Ik zie de moorden op Wiersum en De Vries als boodschap: "dit is wat je te wachten staat wanneer je je als betrokkene in de strafrechtketen met dergelijke zaken bezig houdt", en daarmee als een directe aantasting van de rechtspraak (en in het geval van De Vries ook de persvrijheid). Het is in mijn ogen (en met mijn veronderstelde motivering) een aanval van de georganiseerde misdaad op de Nederlandse staat en haar instituties met het doel binnen deze instituties angst teweeg te brengen, en daarom terreur.
Wellicht niet zo duidelijk ideologisch gemotiveerd als de door jou aangedragen voorbeelden, maar mijn rechtsgevoel zegt dat wanneer dergelijke zaken (met de door mij veronderstelde motivering) níet onder de definitie vallen, de definitie mogelijk wat te strikt wordt geïnterpreteerd. Of heeft dat weer nare bijwerkingen?