De Finse metalgitarist en zanger Alexi Laiho is op 41-jarige leeftijd overleden, meldt zijn management maandag. Laiho kreeg voornamelijk bekendheid met de melodieuze deathmetalband Children of Bodom, die in 2019 na 26 jaar uit elkaar ging.
De band waar je als millennial op de middelbare school naar luisterde. En zo niet, dan was het alsnog de band waar je gepeste klasgenoten uit de categorie "mogelijke schoolshooter" naar luisterde.
Past denk ik hier het beste, bijzonder statement van Marko Hietala, die Nightwish verlaat. @LuisInPels was wel Nightwish-fan dacht ik?
Drietebuul
Children of Boredom 
Oh en de hele soap rond Iced Earth is ook wel hilarisch, Jon Schaffer nam deel aan de Capitol riots en wordt gezocht door de FBI, band nam uiteindelijk na een paar dagen een beetje matigjes afstand van hem, maar nu blijkt uit verwijderde social media posts dat de zanger de rellen aan het toejuichen was.
https://loudwire.com/iced-earth-stu-block-celebrated-riot-capitol-jon-schaffer/
Pompom
Ja, ik vond het muzikaal ook niet zo gek veel aan. Maar die band (en dan met name het gitaarwerk van Alexi) is onmiskenbaar inspiratiebron geweest voor zoveel (beginnende) gitaristen in die periode. Zelfs bij ons in het dorp had je op gegeven moment figuren rondlopen met zwartgelakte nagels, een beanie op, en dan shredden op een Jackson Randy Rhoads-signature.
Children of Bodom was wel dé band voor de emometalkindertjes ja. Ik had die eerste CD, die groene. Vond er niet zoveel aan. De rest van hun materiaal was eigenlijk een kopie van die eerste plaat.
Ik zat op een best alternatieve middelbare school, dus die band was daar wel populair.
Dit is heel erg goed.
Myst Ik had die eerste CD, die groene.
De 1e plaat was een rode, uit 1997 
https://www.metal-archives.com/albums/Children_of_Bodom/Something_Wild/55
Samen met Cradle of Filth was Children of Bodom toch wel het summum van metal voor de pubers.
Myst
Met van die grote wijde broeken met zoveel mogelijk kettingen eraan, en dan de armen vol met van die leren banden met studs en spikes.
Ondertussen zat ik meer in de death- en thrashmetal, waardoor ik zélfs niet bij de "coole" metalpubers hoorde.
Drietebuul
Idd. Ik luisterde toen al naar de bekende koude Noorse bands en vroeg me af waarom al mijn metalende collega pubers zo stoer deden over dat slappe spul waar ze naar luisterden. 
Ik wilde dit horen in de kroeg:
Maar ik moest het doen met Linkin Park en System of a Down. Want dat was wel cool.
Myst
Ja, lekker hoor.
Zelfs hier in de buurt hadden we wel wat kroegen voor de wat stevigere muziek, maar daar stond je destijds toch 9 vd 10 keer te moshen op een of andere slappe Hatebreed-kopie uit de regio, of de zoveelste "doorstart" van het punkcoverbandje van de stamgasten. En de CoF-shirtjes natuurlijk allemaal een beetje duister met hun glaasje rode wijn in de hoek staan om hun beste vampierimpressie te geven, hopen dat ze mysterieus genoeg ogen om de bigtittygoth-gf's zover te krijgen op hen af te stappen.
