• Muziek
  • De jukebox #04 - Featuring Future Islands

Harakiri for the Sky is a post-metal act formed in Salzburg and Vienna in 2011 by vocalist J.J. (Michael, formerly known as "V. Wahntraum") and multi-instrumentalist Matthias "M.S." Sollak, formerly known as "Sollo" of black metal band act Bifröst. They have released four studio albums: Harakiri for the Sky (2012), Aokigahara (2014), III: Trauma (2016) and Arson (2018) via German record label Art of Propaganda. Braiding together the most raw elements of black metal with subtle touches of light and beauty, melodic black metal with post-rock parts.

Vriendin kwam net binnen om te vragen waar ik zo hard om moest lachen. Antwoord:

Had nooit zo op de tekst gelet. Tot zojuist.

    Drietebuul Had nooit zo op de tekst gelet. Tot zojuist.

    😂 van Zappa is dat wel 1 van de ranzigste nummers qua tekst.

    Gister heeft zijn vrouw bekendgemaakt dat op 31 oktober MF DOOM is overleden. Daar wilde ik wel even bij stilstaan.

    Daniel Dumile was een van de beroemdste en beruchtste rappers van de afgelopen decennia. Zijn carrière begon in de jaren '80 onder een andere artiestennaam maar kwam toen niet echt van de grond. Rond het jaar 2000 kwam hij ten tonele als MF DOOM (in hoofdletters). Altijd getooid in een herkenbaar masker bouwde hij een soort cartoon-personage als 'supervillain'. Onder andere bestonden zijn schurkenstreken er uit dat hij soms heel iemand anders stuurde naar boekingen met zijn masker op.

    Muzikaal wordt DOOM gelauwerd als een van de meest getalenteerde rappers van deze tijd. Zijn teksten en flows zijn ongeëvenaard. Opvallend is ook dat hij ook super populair was buiten de hiphop-scene (zoals bij mij). De afgelopen 20 jaar produceerde hij een hele reeks albums samen met anderen waarvan Madvillainy (met Madlib) en Danger Doom (met Danger Mouse) mijn favorieten zijn. Die eerste wordt trouwens gezien als een van de beste hiphopalbums ooit.

    Dat klinkt zo:

    DOOM is slechts 49 jaar geworden. Over zijn doodsoorzaak is niets bekendgemaakt.

      Na zo'n jaar (vrijwel) zonder feestjes/concerten is het toch een beetje gek voor te stellen dat we niet zo gek lang geleden nog met zijn allen in een donker zaaltje, verlicht met een paar laserlampjes en wat kunstmatig gegenereerde rook, stonden te hupsen op dergelijke deuntjes:

      https://www.nu.nl/muziek/6100070/children-of-bodom-gitarist-alexi-laiho-op-41-jarige-leeftijd-overleden.html

      De Finse metalgitarist en zanger Alexi Laiho is op 41-jarige leeftijd overleden, meldt zijn management maandag. Laiho kreeg voornamelijk bekendheid met de melodieuze deathmetalband Children of Bodom, die in 2019 na 26 jaar uit elkaar ging.

      De band waar je als millennial op de middelbare school naar luisterde. En zo niet, dan was het alsnog de band waar je gepeste klasgenoten uit de categorie "mogelijke schoolshooter" naar luisterde.

        8 days later

        Loveless Haha, "Tony Iommi is an exception to the "no contact whatsoever"." Die mag mij ook wel eens bellen om te jammen, ja.

          Pompom
          Ja, ik vond het muzikaal ook niet zo gek veel aan. Maar die band (en dan met name het gitaarwerk van Alexi) is onmiskenbaar inspiratiebron geweest voor zoveel (beginnende) gitaristen in die periode. Zelfs bij ons in het dorp had je op gegeven moment figuren rondlopen met zwartgelakte nagels, een beanie op, en dan shredden op een Jackson Randy Rhoads-signature.

          Children of Bodom was wel dé band voor de emometalkindertjes ja. Ik had die eerste CD, die groene. Vond er niet zoveel aan. De rest van hun materiaal was eigenlijk een kopie van die eerste plaat.

          Ik zat op een best alternatieve middelbare school, dus die band was daar wel populair.

            Dit is heel erg goed.

            Pompom Oh. Nou, zo zie je maar hoe erg ik deze band kende.