Ik zou nog even wat uitgebreider terugkomen op het album wat @Linus heeft aangedragen.
Zoals ik al eerder schreef vind ik het een heel fijn album. Hoe geweldig is het het als je zoveel talent en kracht hebt om te zingen zoals Nina Simone doet. Ik vind het zo'n divers album wat betreft nummers waarbij persoonlijke en maatschappij kritische onderwerpen worden behandeld.
Ik vond het album zo fijn klinken en interessant dat ik ook wat achtergronden van nummers ben gaan zoeken en waarbij je dan ook wat anekdotes leest over Nina Simone en haar bipolaire stoornis. Ik moest wel lachen om het verhaal dat ze iemand van een platenmaatschappij wilde neerschieten omdat hij niet wilde betalen

Mijn favoriete nummers van het album zijn:

  • Trouble in Mind
  • Ain't no use
  • Strange Fruit
  • Sinnerman

Reya
Ben bijna aan het einde van mijn eerste "op de achtergrond aanzetten"-luisterrondje. Mijn eerste associatie met het "doedelzak zonder doedelzak" geluid is waarschijnlijk heel fout, maar omdat anders iemand anders er mee aan komt zetten slinger ik hem er toch even in:

      5 days later

      Reya

      Ik heb 'm nu een aantal keer gedraaid, en ik vind het wel een fijne plaat. Door de totale onverstaanbaarheid van duidelijk uitgesproken teksten ook voor mij een goed mix van lyrieke muziek waar ik van hou zonder er werkelijk door te worden gegrepen 😃
      Wat erg fijn is, is dat het ondanks de 'lange lijnen' van de muziek het geen uitgesponnen gejengel wordt ( waar dat andere voorbeeld, die Tri Martolod, wel onder gebukt gaat).

      Ik zocht die vertaling op van dat bonusnummer. Het vinden daarvan was nog niet zo eenvoudig, maar de vertaling dan wel hilarisch.

      At the Pardon at Spezet, I was
      a young girl, I found
      In a great field, we slept
      the great pox, I got
      To the hospital was I sent
      On a great table was I put
      And my fat cock was severed,
      and thrown out the window
      An enormous dog-wolf passed
      and my fat cock, it ate
      And the dog-wolf died
      At the Pardon at Spezet, I was
      A young girl, I found

      Maar toe ik de Bretonse tekst van Stivel ging beluisteren léék het hier niet op. Bovenstaand is wel een oud Bretons liedje, ook wel door Stivell gezongen, maar niet dat wat hier op deze LP staat. Dat heeft maar een saaie tekst hiermee vergeleken 😉

        8 days later

        Nog bedankt voor alle reacties op mijn plaat, ontzettend leuk om te lezen wat anderen vonden van Pastel Blues. =) En hoewel ik weet dat het niet echt om te lachen is, was het verhaal gepost door Tem ook wel echt fantastisch. :')

        En nu Back to Breizh.

        Ik vrees dat ik weinig tijd had deze twee weken. Ik heb de plaat nog even opgezet tijdens werk, maar het het was te prominent aanwezig. Wel jammer dat ik niet de tijd had om er even een paar keer goed voor te gaan zitten, want het is een hele toffe inzending voor de platenclub.

        Mijn kennis van Keltische muziek was beperkt tot The Dubliners, The High Kings en Clannad. Je hoort bij deze plaat dezelfde invloeden, maar het is toch ook echt een ander geluid. Het is een lekker album met veel afwisseling waardoor het op geen enkel moment gaat vervelen. En toch past het goed bij elkaar, er zaten geen storende overgangen in of een nummer die er echt niet tussen past.

        Van de tekst heb ik uiteraard niks begrepen, maar de zang was heel erg fijn. Duidelijke articulatie en een warm stemgeluid zijn toch wel een grote pré.

        Mijn favorieten van de plaat zijn het titelnummer en de afsluiter.

        Ik moet bekennen dat ik - na de post van @Reya - vooral naar Tri Martolod heb geluisterd. Back to Breizh heb ik uiteraard ook een aantal keer beluisterd.

        Er komen af en toe wat opvallende instrumenten langs, maar de gitaar komt uiteraard ook goed aan bod. De mix tussen traditionele- en moderne muziek lukt in wisselende mate. Af en toe is het heel goed: "E kreiz hag endro" heeft een lounge-achtig baslijntje, relaxte prrcussie en wat fieldrecordings waarin je volgens mij ook iets van piepende autoremmen en een overtrekkend vliegtuig hoort. "Ceux qui sèment la mort" klinkt daarentegen, door de gekozen moderne invloeden op zich alweer gedateerd, met het geschratch.

        "Rèves (Hunvreoù)", "Skoit 'n Treid!", "E kreiz hag endro" waren de nummers die metname mijn aandacht trokken. "Rèves (Hunveroù)" is een lekker "uit het raam van de trein kijken"-liedje. Er zit een of ander percussie-instrument in dat ik niet kan plaatsen. Hard aan de rechter kant uitgemixt: een plop die doorklinkt en aan het einde hoger wordt. Iemand enig idee wat dat is? "Skoit 'n Treid!" klinkt als een goed nummer voor in de kroeg, maar geen idee waar het allemaal over gaat. "E kreiz hag endro" hiervoor al behandeld.

        Ik denk dat het album hier nog wel eens bezocht gaat worden. Zal hem niet integraal luisteren, daarvoor zijn wat mij betreft de interessante stukken wat te wijd verspreid, maar incidenteel een nummertje zie ik zeker gebeuren. Verder uiteraard Tri Martolod.

        7 days later

        Ik heb het album al een paar keer opgezet maar nog niet helemaal goed in zijn geheel kunnen luisteren(simpelweg geen gelegenheid voor gehad). Het spreekt mij wel aan en ik hou van folk en keltische muziek dus dat komt mooi uit. Het eerste nummer vind ik echt heel lekker klinken en nog wel een paar nummers. Op een of andere manier vind ik het ook prettig dat ik geen reet van de tekst begrijp of kan verstaan dat maakt het dat ik puur op de sfeer en muziek kan focussen.

        Lekker plaatje dus, @Reya . Zeker wel 4 sterren.

        14 days later

        @remlof
        Je slot is eigenlijk voorbij, maar heb je nog een plaatje voor ons?

          sigme Oh shit. Vandaag gaat niet meer lukken, maar zal het in de komende dagen proberen.

            5 days later

            Geen tijd gehad deze week, sorry.