Ook een enorme bazenfilm is The Thing, uit '82, met Kurt Russel in de hoofdrol.
Movie Classics
Dwersdriever Pulp Fiction
Die heb ik in mijn pubertijd letterlijk tientallen keren gezien 
Dwersdriever Al zegt dat nog niet alles.
Tr00, want er zijn stukken betere films uit dat genre, maar die zijn weer niet zo bekend.
Luda Body Heat mocht ik als kind niet kijken toen hij een keer bij Meimaand Filmmaand op TV kwam, want een erotische thriller. Dus die ga ik ook voor het eerst zien. Space Jam is toch met Daffy Duck die tegen Michael Jordan basketbalt?
Eigenlijk speelt Jordan samen met de Looney Tunes tegen een team van monsters, maar ik reken hem wel goed.
Mijn klassiekers zijn vooral de echt oude films, een groot aantal zwart-wit. Heb inmiddels een aardige verzameling en zo nu en dan is het een heerlijk zondagmiddagje buizen met Bogart in Casablanca, Jimmy Stewart in It’s a wondeful life of Joan en Bette in Whatever happened to Baby Jane.
Maar een Shaft, It came from outerspace of The Marathon Man blijven ook hun charmes behouden.
Mijn dvd-speler doe ik in ieder geval voorlopig nog niet de deur uit.
Enkele van mijn klassiekers: The Good, The Bad and The Ugly (1966), Once Upon a Time in the West (1968), Three Days of the Conder (1975) en, ik weet niet of dat al een klassieker is, Léon (1994).
De twee westerns spreken voor zich lijkt mij. Ik kijk graag naar westerns vanwege het rustige tempo, de goed/kwaad-stereotypen en de landschappelijke vergezichten, dus dan staan die films al snel hoog op de ranglijst. Three Days of the Condor waardeer ik vanwege het spannende spionageverhaal en omdat je mooi het Amerika uit de jaren '70 er in ziet. Léon vind ik echt de beste film ooit; de teruggetrokken levende huurmoordenaar Leon met zijn plant als levenspartner, het vrolijke meisje uit een achtergesteld milieu Mathilda, de doorgedraaide politiechef Stansfield en de maffiose restauranthouder en bankier Tony. Allemaal karakters die mij erg aanspreken. Verder blijft het verhaal tot het eind van de film spannend en zit er een dramatisch einde aan, heerlijk!
Bolkesteijn Wat vind je dan van een film als No Country for Old Men? Dat moet je zeker kunnen waarderen.
Van de films die hier langskomen is Pulp Fiction trouwens mijn absolute favoriet.
tsjok Topfilm. Goed ingeschat van je. Over 15 jaar valt die ook onder mijn klassiekers.
Ik vergeet nog een klassieker, Dr. Strangelove (1964). Alleen al vanwege het fantastische acteerwerk van Peter Sellers kijk ik deze film graag. Al zijn rollen zijn prachtig om naar te kijken vind ik. De doorgedraaide generaal Jack D. Ripper en de eigenlijk net zo waanzinnige generaal Buck Turgidson vind ik ook prachtige personages. En de scenes in de B52 met majoor T.J. Kong bevallen mij ook zeer.
Bolkesteijn Ik ben gek van spaghetti-westerns. Een reden waarom ik Once upon a time...in Hollywood extra kon waarderen. Toen ik een tiener was met veel tijd zond RTL Plus heel veel Italiaanse films uit de jaren zestig, zeventig en tachtig uit. Natuurlijk de in Nederland massaal bekeken pikantere films, maar ook de spektakelfilms en vooral heel veel spaghettiwesterns.
Een stom feitje dat ik recent heb gelezen. Terence Hill (Mario Girotti) is half Duits en half Italiaans, groeide op in Duitsland en overleefde het bombardement op Dresden. Hij speelde begin jaren zestig als acteur zelfs in de Karl May-films die ik ook al zo tof vind. In zijn vele films met Bud Spencer werd zijn stem altijd gedubbed, zowel in het Duits en Engels, maar ook in het Italiaans. De Karl May-films heb ik even doorgespoeld en een jonge blauwogige acteur is inderdaad duidelijk aanwezig.
Een tijd geleden eens met een vriend regelmatig "belangwekkende" films gekeken. Spartacus, Ben Hur, wat films van Hitchcock, Kubrick, en wat van Tarkovsky en Bela Tarr. Zelf hou ik vaak van de films van Tarantino en de gebroeders Coen, maar die wat vagere meuk kan mij op zijn tijd ook wel boeien.
Bolkesteijn Leon vind ik ook één van de beste films die ik ooit heb gezien.
18 SEPTEMBER = RAMBO DAY
- Edited
Body Heat gezien, een voorloper van Fatal Attraction uit 1981 met Kathleen Turner in een sexy glansrol als femme fatal en een geweldige John Hurt als advocaat/vrouwenversierder die voor haar valt en betrokken raakt bij een plot om haar man te doden. Leuke bijrol voor Ted Danson, voordat hij via Cheers een ster werd, als officier van justitie en goede vriend van Hurt. Voor Turner was het haar grote doorbraak. Het speelt zich allemaal af tegen de achtergrond van een hittegolf in Florida wat een heerlijk sfeertje oplevert. Mooi plot, lekker ogende en klinkende film noir.
In de serie Dwersdriever Staat Vroeg Op vanmorgen Stripes gekeken, weer een film uit 1981. Een comedy over twee min of meer nietsnutten die dienst nemen in het Amerikaanse leger, door de basis-training heen gaan met de nodige avonturen en uiteindelijk met een als een camper vermomd superwapen naar Tsjechoslowakije moeten om hun vrienden uit de nood te helpen.
Het is de opvolger van Meatballs en een voorloper van Ghostbusters met regie van Ivan Reitmann en hoofdrollen voor Bill Murray en Harold Ramis. John Candy speelt een belangrijke bijrol en er zijn wel meer bekende gezichten te zien in bijrollen. De film blijft best grappig, maar heeft de tand des tijds niet zo goed doorstaan. De verhaallijn is ook behoorlijk cliché, maar vooral Murray krijgt heel veel kansen zijn talent te laten zien.
Dwersdriever die heb ik volgens mij sinds de vroege jaren '90 niet meer gezien. Dat kan ik dus beter zo laten.
Tremors heb ik een tijdje terug nog eens herkeken. Die was nog best vermakelijk.
Ik ben inmiddels doorgeschoven naar 1982, met als eerste film Fast Times at Ridgemont High. Twee van de hoofrolspelers in die film, Robert Romanus en Brad Backer hebben niet veel opvallends gedaan later, maar de coming of age-film over de leerlingen van een middelbare school in Californië heeft ook een geniale Sean Penn als de 'stoner' van de school. Judge Reinhold als 'all american boy', Jennifer Jason Leigh als meisje dat haar eerste seksuele ervaringen opdoet, Forest Whitaker als de ster van het football team en in het kleinste van de kleinste rollen een piepjonge Nicolas Cage, hier nog als Nicolas Coppola op de aftiteling.
Het is een komedie met cultstatus, gebaseerd op een boek over een jaar op een echte high school. Ook deze film is natuurlijk 37 jaar oud en dat is wel te zien. Maar de film is wel veel beter overeind gebleven dan bijvoorbeeld Stripes. Er zitten een paar scenes in die erg grappig zijn, leraar Mr. Hand is ook een glansrol, maar de karakters krijgen voldoende kleur om je bij de film betrokken te houden. Een remake zou volgens mij behalve kleding en technologie helemaal niet zo veel nodig hebben. De jonge acteurs spelen hun type erg goed en het is een film over zaken die nu nog net zo actueel zijn als toen. Wat wel opvallend is als je naar films uit deze periode kijkt, is dat er veel meer 'casual' naaktheid in zit van vrouwen. Als je dat vergelijkt met films van nu, zie je dat de Amerikaanse filmkeuring met zijn leeftijdsclassificatie heel veel invloed heeft gehad.
De volgende film uit 1982 is het debuut van Eddy Murphy op het grote, witte doek: 48 Hours. De film wordt wel gezien als de grondlegger van het buddy-cop-movie-genre dat onder meer in de Beverly Hills Cop-, Lethal Weapon- en Rush Hour-series verder is uitgemolken. Er is ook een Another 48 Hours trouwens. Het is een nogal rauwe film met Nick Nolte als een alcoholistische agent in een oude scheurbak die voor de jacht op twee cop-killers wordt gekoppeld aan een gladde, crimineel die voor 48 uur wordt vrijgelaten uit de gevangenis. Het is aan de ene kant een nogal gedateerde film, zo wordt het woor 'nigger' gebruikt door Nolte en zijn er meer raciale slurs die je nu in mainstream films niet meer zult horen van karakters die we sympathiek moeten vinden. Aan de andere kant is het nog steeds een film vol vaart, met goede actie en enkele geweldige dialogen tussen Nolte en Murphy. En natuurlijk de geweldige beelden van San Francisco begin jaren tachtig als decor. Prima kijkvoer.