de wereld van The Witcher is weinig gevarieerd, pas op Skellige wordt het een beetje anders, verder zijn het vooral velden en bossen en dorpjes vol met boerenkinkels.
Is natuurlijk een relatief iets. Het is geen veelvoud aan landschappen op een klein oppervlakte zoals je bijvoorbeeld in Skyrim zag. Anderzijds kan het juist als geforceerd overkomen als er zo'n veelvoud op een klein oppervlakte wordt gepropt. De variaties zijn niet zo significant als in sommige andere games, maar vormen volgens mij wel een logisch geheel. Ook de hoeveelheid boerengehuchten rondom een stad lijkt mij passen binnen de gekozen middeleeuwse setting: veel mankrachten nodig, en die wonen binnen loopafstand van de te bewerken akkers.
Op gegeven moment was ik ook wel een beetje klaar met van gehucht naar gehucht karren, dacht "al die stadjes lijken op elkaar" en toen kwam ik op gegeven moment Novigrad binnen en was het wel even een momentje. Verder heb je in de DLC natuurlijk Toussaint zitten, die in tegenstelling tot het centraal-Europese sfeertje van The Wild Hunt en het noord-Europese van Skellige, veel meer mediterraan gekleurd is met olijfbomen en wijngaarden en zo.
Daarnaast kan ik er slecht tegen als er een hele stad wordt gebouwd, maar 95% is decor. Dan heb ik liever The Elder Scrolls waar elke deur open kan en elke NPC een naam en een verhaal heeft.
Zal ook een kwestie van smaak zijn. Ik heb liever dat een omgeving levendig voelt. Dat dan niet elke deur geopend kan worden vind ik prima. Of het puur door de technische mogelijkheden komt weet ik niet, maar ik vond de atmosfeer in The Witcher zoveel innemender dan die van Skyrim of Oblivion. Zeker hoe je de politieke omwenteling voelt in de sfeer die in Novigrad hangt.
En Geralt vind ik één van de meest eendimensionale karakters ooit, met z'n stem van een staalborstel en z'n eeuwig gekwelde ondertoon.
Vond ik eerst ook heel storend, maar schijnt bij de lore te horen.:
It is a common belief, even among witchers themselves, that they have no capacity for emotion. This may be debatable, and rather relative, considering the rigors of their training and the dangers they face on a day-to-day basis. Perhaps they have simply never had the time or exposure to society to develop or recognize the reactions to mundane experiences that most take for granted. It may also be explained that a combination of their hard training, genetic modifications, and seclusion from society that may encourage blunted emotional expressions
Wat betreft gamedesign heeft het de andere gamestudios hopelijk aangespoord om ook een tandje bij te zetten. Dat is wel nodig.
Jazeker. Ik was aanvankelijk sceptisch tov The Witcher (daarom ook pas een jaar geleden gekocht), en was groot fan van de Bethesda RPG's sinds Oblivion. Maar als The Witcher 3 de nieuwe standaard heeft gezet op dat gebied hebben we nog wat moois in het verschiet liggen.