Films

Twee films gezien afgelopen week. Even een korte impressie.

A Rainy Day in New York
De vijftigste film van Woody Allen. Het schijnt de vraag te zijn of je nog wel naar films van Allen mag gaan gezien de ophef over zijn persoon, maar daar trokken best veel mensen zich afgelopen maandag niets van aan. De zaal zat behoorlijk vol en het aanwezige publiek zag een buitengewoon charmant niemendalletje waarbij de kwaliteit van de cast de film boven het gemiddelde uittilde. Timothée Chalamet is geweldig als rebel vol twijfels, Elle Fanning speelt met veel overtuiging zijn vriendin die naar New York mag om voor de studentenkrant een topregisseur te interviewen. Dat leidt uiteindelijk tot een opmerkelijk gesprek, een merkwaardige zoektocht in een auto met de scenarioschrijver en verleiding door een acteur. Daarmee vallen de plannen van Chalamet, zoon van een rijke New Yorkse familie, in het water. Hij zwerft een beetje door regenachtig New York en maakt ook vanalles mee. Daarbij komt hij onder meer Selena Gomez tegen en is er een interessante confrontatie met zijn moeder. Het is zeker niet de sterkste film van Woody Allen ooit, maar New York ziet er geweldig druilerig uit, het acteerwerk is goed en er zitten een aantal erg leuke dialogen in. En dat is genoeg voor een ontspannen avond.

Blinded by the Light
Een liefdesverklaring aan de muziek van Bruce Springsteen enaan het lot van Aziatische migranten in het Engeland van de jaren tachtig. Een Pakistaanse tiener in Luton komt via een vriend in contact met de muziek van Bruce Springsteen. Die muziek inspireert hem om vaker voor zichzelf te kiezen en met zijn gedichten en teksten in plaats van de ambities die zijn dominante (en werkloze) vader voor hem heeft. 'Ik ben geen typische Pakistaanse vader zijn zoon dwingt om dokter wordt. Je mag ook advocaat of makelaar worden. Ik geef je de vrijheid.'

Javed wordt gespeeld door een uitblinkende Viveik Kalra die een prachtige ontwikkeling doormaakt in de film, geconfronteerd wordt met het National Front-racisme, langzaam ontdekt hoe getalenteerd hij is en dat in evenwicht moet brengen met zijn afkomst. Een multiculturele coming-of-age-film met cassettebandjes, The Boss, een eerste vriendinnetje, geheime dagfeesten en nog veel meer. Geregisseerd door Gurinder Chadha, die eerder furore maakte met Bend it for Beckham. Het is echt knap hoe zij de muziek van Springsteen ('is he jewish?') door de film heen weeft en de verschillende karakters echt tot leven brengt.

Mooie bijrollen zijn er voor Aaron Phagura als de jonge Sikh die Javed in contact brengt met Springsteen, waardoor ze uitgroeien tot boezemvrienden. Het bekendste gezicht in de film is vermoedelijk die van komiek Rod Brydon die de vader van een andere beste vriend van Javed speelt, zonder meer een grappige bijrol. Het duurde even voordat ik doorhad wie die zoon speelde. Dat is niemand minder dan King Tommen uit Game of Thrones, die echt een geweldig jaren tachtig-uiterlijk heeft in deze film. De strenge vader en de keihard werkende moeder van Javed worden ook herkenbaar gespeeld.

Voor wie die jaren heeft meegemaakt, zeker wie in die tijd wel in Engeland kwam, is de film een feest voor het oog en muzikaal klopt alles gewoon. Natuurlijk zitten er wat gemaakte scenes in. Maar als ik het vergelijk met bijvoorbeeld Yesterday dan komt alles minder gemaakt en oprechter over. Ik denk dat dit de feelgood film van het jaar is. Het is bovendien nog grotendeels écht gebeurd ook. Wat mij betreft een échte aanrader.

Net deze in de bios gezien:

https://www.imdb.com/title/tt6062774/

Heel aparte film. Zou niet direct zeggen 'keigoed', maar zeker bijzonder.

Gisteren werden de prijzen uitgedeeld op het filmfestival van Venetië. O.a. Roman Polanski viel in de prijzen. Vrij bijzonder was dat de Gouden Leeuw naar een stripverfilming ging. Joker van Todd Phillips met Joaquin Phoenix in de hoofdrol lijkt een vrij bijzondere film te zijn geworden.

En zoals jullie vast wel weten, hou ik wel van comics. Maar ik ben de afgelopen jaren een beetje uitgekeken op de nietszeggende brave films van Disney/Marvel en de chaos bij The WB/DC die ontstond toen ze Marvel probeerden na te apen. Gelukkig heeft er dus blijkbaar iemand bij die laatste studio bedacht dat ze misschien Marvel niet na hoeven te doen om succes te hebben. Dit jaar kregen we van DC een charmante film die terugging naar de basis van de stripboekenverfilming (Shazam!) en nu dus (blijkbaar) een sublieme Joker die geïnspireerd is op het werk van Martin Scorsese en met een flinke dosis maatschappijkritiek.

Daarnaast komt er een (stand-alone?) film over Batman aan die door Matt Reeves wordt geregisseerd en met Robert Pattinson in de hoofdrol. Reeves heeft blijkbaar alle vrijheid om de film te maken die hij wil maken. Dus hopelijk gaan we weer een iets spannendere periode in wat betreft stripverfilmingen.

Nu eerst wachten op 4 oktober voor Joker.