Er zit ook een andere kant aan dan de economische. Het leerproces functioneert vele malen beter als je iets aan het leren bent waarvan je het idee hebt dat het bruikbaar is, en bij een van toets tot toets levende puber al helemaal. Je kunt erover twisten of dat zo zou moeten zijn, maar de praktijk is gewoon dat het op die manier werkt. Dat betekent natuurlijk niet dat je alles uit het lesprogramma moet gooien waarvan een veertienjarige denkt dat het nutteloos is, maar je moet alsnog goed bekijken welke onderdelen uit het lesprogramma inmiddels zo weggeautomatiseerd zijn dat ze beter geschrapt kunnen worden.
En wat ook terecht wordt opgemerkt, is dat het assortiment schoolvakken eigenlijk niet anders is dan in de jaren '60. Natuurlijk vormen die vakken een logische basis, maar er is niets op tegen om te kijken of je daar iets zou moeten schrappen en vervangen door iets anders, al dan niet als keuzeprogramma. Dat kan een informaticavak zijn (we denken namelijk dat onze jongeren hartstikke digitaal vaardig zijn, maar het tegengestelde is waar) maar er zijn ook wel andere dingen denkbaar.