Sloggi In elke strafzaak van een beetje formaat worden onderzoekswensen gedaan door de verdediging. En ook regelmatig bij kleine zaken, trouwens. Dat is ook logisch want het dossier wordt gemaakt door justitie en die onderzoeken niet altijd de dingen die de verdediging relevant vindt. Er is niet in het algemeen iets te zeggen over of onderzoekswensen toegewezen worden; er worden er veel afgewezen, maar er zijn er ook veel heel slecht. Advocaten weten dat het vertragen van een zaak altijd in het voordeel van de verdachte is. De rechtbank moet regie houden op het tijdig verloop van de zaak. Daarbij schiet de verdediging soms ook gewoon met hagel om van alles te proberen want wie weet wat er lukt. Dat hoort een beetje bij de dynamiek van zo'n proces in de regiefase (vóór de inhoudelijke behandeling op zitting).
In dit geval zijn er ook heel veel verzoeken wél toegewezen (zo werd er in oktober vorig jaar nog besloten 15 getuigen te horen op verzoek van de verdediging). Maar een verzoek dat alleen maar strekt tot aantonen van een schending van artikel art 126ff Sv is bij voorbaat kansloos omdat het vaste rechtspraak is dat schending van dat artikel toch niet tot gevolgen voor de verdachte leidt.
Trouwens, dát die schending er was is ook helemaal niet zo evident. Er staat niet vast dat de taps live werden uitgeluisterd, er staat niet vast dat de politie met zekerheid wist dat er wapens of drugs daar aanwezig waren én er staat niet vast dat er geen onderzoeksbelang kan zijn om het zo te laten. Nu kun je al die dingen natuurlijk wel uitzoeken, maar dat heeft helemaal geen invloed op de drugs- en wapenhandel door Martien R. en co.
De advocaat zegt ook heel slim tegen de NRC:
„Het gaat in die gesprekken volgens justitie regelmatig over wapens en drugs. Op enig moment, zo is te horen op de opnames, is er zelfs geschoten. En toch wordt er niet ingegrepen met als gevolg dat er mogelijk drugs en wapens op straat terecht kunnen zijn gekomen.” (..)
Dit betekent dat ze welbewust naar eigen zeggen handel in drugs en wapens jarenlang hebben door laten gaan. Dat mag niet van de Hoge Raad en dat wilden wij aannemelijk maken. Dit raakt de kern van een eerlijk strafproces en daarom wilden wij aannemelijk maken dat er in strijd met het doorlaatverbod werd gehandeld.
De Hoge Raad heeft inderdaad gezegd dat het niet toegestaan is artikel 126ff Sv te schenden, maar óók (in dezelfde uitspraken) dat dat geen gevolgen heeft voor een eerlijk strafproces. Het lijkt mij ook totaal niet evident waarom Martien R. er onder heeft geleden dat justitie wist dat hij wapens en drugs had. Waar ze trouwens óók van betogen dat het allemaal onzin is en een showproces. Jammer dat de journalist daar niet op doorvraagt maar dat is misschien wat te veel verwacht van mij als een advocaat zoiets stelt.