Drietebuul Het "censuur"verhaal snijdt in juridisch opzicht geen hout: de vrijheid van meningsuiting maakt niet dat de ene private partij de andere private partij kan dwingen om met gebruikmaking van de middelen van laatstgenoemde, de mening van eerstgenoemde te publiceren.
Maar feitelijk beschouwd zitten we wel met techbedrijven wiens platformen klaarblijkelijk van significante maatschappelijke waarde zijn. Door de sturing en beoordeling van de content grotendeels over te laten aan deze bedrijven zelf, wordt deze beoordeling onttrokken aan de (met democratische waarborgen omklede) processen die dit voorheen stuurden. Deze bedrijven zouden als het ware op de stoel van wetgever en rechter gaan zitten om te beoordelen welke meningen al dan niet toegestaan zouden zijn.
Dat is natuurlijk de spagaat. Als ik een brief naar de Volkskrant schrijf mag de Volkskrant die weigeren en dat heeft verder niet zo'n gevolg op mijn leven. Maar als Facebook en Google gezamenlijk besluiten dat je persona non grata bent en dus geen gebruik meer mag maken van Facebook, Gmail, Whatsapp, Adsense, Google Cloud Webhosting etc kun je eigenlijk niet fatsoenlijk meer je leven ontplooiien in deze digitale tijd.
Overigens lijkt deze discussie op eentje die vanaf de jaren '90 'werd gevoerd ten aanzien van de macht van Internet Service Providers (ISP's). In het begin konden die letterlijk alles hosten wat ze wilden, daarna liepen overheden er tegenaan dat ISP's illegale zaken hosten (van drugshandel tot services als Napster). Daarop werden de teugels aangetrokken wat leidde tot meer repressie, totdat overheden ingrepen en netneutraliteit als begrip in de wet werd vastgelegd. Ik voorspel dat het wat betreft de vrijheid van meningsuiting op sociale media ongeveer dezelfde koers zal varen.