Helsinki
Wehe, had ik eens toen ik in een trein zat waar iemand voor was gesprongen. Stond je daar twee uur, aanvankelijk met gesloten deuren. Paar man in een paniekaanval, na een half uurtje werden de rokers wat neurotisch, mensen kregen trek of moesten naar het toilet (in een sprinter). Nee, het is een wonder dat het bij één dode is gebleven.