GSbrder Verlaging van de arbeidsmobiliteit komt door de lokale aard van woningcorporaties, waardoor mensen niet van plaats één naar twee kunnen verhuizen als ze een sociale huurwoning hebben. Ze missen inschrijfduur in een nieuwe woonplaats die dichter bij een mogelijke nieuwe baan ligt.
Wat is dat voor een raar argument? Alsof een particuliere belegger in de regel vastgoed elders bezit waar je als huurder naartoe kan? Is het feit dat er wachtlijsten zijn nu ineens een argument tegen de sector an sich?
Kopen verlaagt de arbeidsmobiliteit want overdrachtsbelasting. Er moeten minder koopwoningen komen!
Laten we de jeugd-ggz ook maar afschaffen dan. En huisartsen ook als we toch bezig zijn.
De armoedeval komt doordat meer werken je buiten de primaire doelgroep plaatst van woningcorporaties en dat is niet zozeer nationale politiek, maar ook Europees dat we middeninkomens niet met staatssteun moeten helpen. Het is al vaker aangetoond dat inkomenssteun via de woning bieden niet efficiënt is, het gaat ten koste van jongere mensen op de wachtlijst en overall van de capaciteit om inkomenspolitiek te voeren door het te koppelen aan het huurcontract.
Ik denk dat een wijk zo inrichten dat >50% tot een kwetsbare groep behoort, inderdaad niet heel goed is voor die wijk, dus prima als dat wat meer gemixt wordt met koop en vrije sector.
Allemaal het gevolg van het inperken van de maatschappelijke functie van de corporaties en het omheinen van de sociale huur voor mensen met meer sociaaleconomisch perspectief. Als je sociale huur alleen bereikbaar maakt voor de onderklasse moet je er niet van opkijken dat je bijbehorende problemen krijgt.
Jouw oplossing is liberaliseren, waarbij maatschappelijk kapitaal verdwijnt in de zakken van vermogenden die er van rentenieren, wat alle dynamiek uit de economie trekt, de prijzen opdrijft én de economie destabiliseert.
En volgens mij hebben we al besproken dat woningcorporaties geen staatssteun ontvangen.
Als je kijkt naar institutionele beleggers in huurwoningen, zijn de energielabels daar (nog) een stukje beter met 47% een A-label:
50% van de private sector is in handen van kleine spelers, met 1 of 2 woningen in de portfolio. Institutionele beleggers zijn niet representatief. Daarnaast is het niet zo gek dat institutionele beleggers het relatief goed doen, zij gaan er met de buit vandaar op de nieuwbouwmarkt omdat woningcorporaties niet met ze kunnen concurreren. Die woningen hebben per definitie een gunstig energielabel.