Sloggi WK 1998: Seedorf, Kluivert, Reiziger, Davids, Winter, Van Hooijdonk, Van Bronckhorst, Bogarde, Vierklau.
Dus ik denk dat je het plankje mist.
Hier kan ik een paar dingen over zeggen:
1) Minder dan de helft van dat lijstje was basisspeler.
2) De interesse voor het WK1998 lag volgens bovenstaande link lager dan ervoor. In de jaren erna begon er een enorm sentiment te ontwikkelen over volgevreten en verwende vedetten. Het mikpunt daarvan waren, jawel, voornamelijk de donkere spelers. Met Telegraaf en VI (Derksen hoofdredacteur) in de hoofdrol. Toen ze zich niet kwalificeerden voor 2002 zagen een aantal hun interlandcarriere vroegtijdig gefnuikt.
3) Deze trend heeft nadien doorgezet. Met ook vaker en vaker spelers die kort of niet in de Nederlandse top hebben gespeeld en waar Nederlands niet hun eerste taal is (Frimpong kan niet eens Nederlands!). Het is een combinatie van deze zaken die ik benoem. De gepeilde sympathie voor de OneLove acties ligt onder het voetbalpubliek lager dan bij Nederland als geheel.
4) Er kan vertraging zitten in het optreden van dit effect op de identificatie. Net zoals interesse op en neer kan gaan en tegelijkertijd structureel kan dalen. Zie ook het geval Frankrijk 1984 vs 1998 - bij de laatste schuurde het meer.
Natuurlijk speelt er nog veel meer. Zoals dat mensen vooral warm worden van creatieve spelers, en dat is nu niet echt iets waar Nederland in uit blinkt. Al een decennium.
