Nog even over de ‘links moet’-mediablitz die vorige week losbarstte. PvdA-oudgedienden waren plots overal om hun idee van een sociaaldemocratie – in het kort: blijf weg van woke! – aan de man te brengen.
Wij mediamensen vinden dat soort sociaaldemocratisch navelstaren machtig mooi. Zeker als die oudgediende navelstaarders zich verzamelen in congreszaaltjes om er ach en wee te roepen, en hoe kan het toch dat er niet meer naar ze geluisterd wordt.
Afgelopen zaterdag was actualiteitenprogramma Nieuwsuur erbij in Utrecht, waar PvdA-oudgedienden onder de vlag van Rood Vooruit! een bijeenkomst hadden belegd om PvdA-leider Frans Timmermans nog eenmaal te waarschuwen niet met GroenLinks te fuseren. De PvdA moest in plaats daarvan weer herkenbaar worden voor ‘de gewone mensen’, wie daar dan ook mee mogen worden bedoeld (alhoewel, ik heb een vermoeden wie daar wel, en vooral wie daar niet mee worden bedoeld).
Om het nostalgisch verlangen naar de goede oude, rode tijden wat steviger aan te zetten, had Nieuwsuur het item gelardeerd met archiefmateriaal van ‘Vadertje Drees’ en Joop den Uyl, mannen met een kort lijntje naar – daar hebben we ze weer – de ‘gewone man en vrouw’.
Hoe terug te keren naar die vanzelfsprekende tijd? was de vraag in Utrecht.
‘In de beste PvdA-traditie werd er urenlang gediscussieerd over waar het allemaal misging en waar het naartoe moet’, klonk Nieuwsuur-verslaggever Nynke de Zoeten in een voice-over.
Dus Nieuwsuur wachten en wachten, totdat de boel uitgepraat was en ze eindelijk iemand voor de camera konden krijgen. De eerste was Ad Melkert, terug na twee decennia rondgedoold te hebben in de politieke woestijn. Volgens Melkert kon het best wel ‘een tandje minder’ met stikstofmaatregelen, en mocht de PvdA ook wel wat steviger optreden op het gebied van migratie. En: sociaaldemocraten moeten weer een rol spelen in de eerlijke verdeling van inkomen en kennis. Maar ja, zijn wijze advies wil maar niet doordringen bij zijn PvdA-collega’s in Den Haag, mopperde Melkert.
Af en toe zoomde de camera van Nieuwsuur uit om een totaalshot te maken van het aanwezige publiek in Utrecht. Te zien waren, ik kan het helaas niet anders zeggen, nogal wat boomers, van het hoogstvermoedelijk welgestelde en hoogopgeleide soort. Het gaf het gedweep met de ‘gewone man’ waar onmiddellijk het contact mee hersteld moet worden iets potsierlijks. Alleen Hans Spekman – met zijn eeuwige slobbertrui – kwam in de buurt van iets wat op een ‘gewone man’ moet lijken.
Een van de weinigen met een afwijkend geluid op de bijeenkomst was Marjolein Moorman, wethouder te Amsterdam, die het Rood Vooruit!-gehoor voorhield dat ze zich niet moeten verliezen in te veel zelfkastijding. Ogen op de bal houden, niet meegaan in de radicaal-rechtse framing van links als ‘te woke’ of ‘te activistisch’.
Helaas verzuimde Nieuwsuur om Melkert c.s. te vragen om op Moormans woorden te reageren. Maar misschien waren die al aan de bitterballen, ondertussen verhalend over de goede oude tijd toen ‘de gewone man’ nog naar ze luisterde.
