Stikstofissues
- Edited
Reya Toch heb ik het gevoel dat als ik bij Valkenswaard de grens over ga, er meteen extensiever geboerd wordt. Kleinere kavels, meer en diverser vee buiten.
Is het lokaal zo verschillend in Vlaanderen? En klopt mijn beeld dat er in Vlaanderen veel minder ruilverkaveling heeft plaatsgevonden?
(Of heb ik last van confirmation bias...)
Echt problematisch is het in Nederland natuurlijk ook maar in een relatief beperkt aantal gebieden. En dan vooral op en nabij de zandgronden in Noord-Brabant, Noord-Limburg en bij de Veluwe (Barneveld e.o.).
Elders in Nederland houden we natuurlijk ook veel te veel vee maar qua intensiteit en impact is dat bijna niet te vergelijken.
Dit geeft wel een aardig beeld https://www.rijksoverheid.nl/binaries/rijksoverheid/documenten/kamerstukken/2022/04/05/22143530bijlage2-top100-van-ammoniak-bronnen/22143530bijlage2-top100-van-ammoniak-bronnen.pdf
- Edited
Duke Je zou dat lijstje eens moeten plotten op de kaart. Dat zie je pas echt wat voor een (letterlijke) schijtzooi het is in Brabant en Limburg. Met name het gebied in het vierkant Deurne - Veghel- Cuijk- Panningen is echt het afvoerputje van Nederland geworden dankzij de TLO/CDA-combine. Doodzonde, het zou zo mooi kunnen zijn. Én rendabel, daar geloof ik heilig in.
- Edited
Ministerie negeerde 'desastreus' stikstofadvies zodat bouwprojecten gewoon door konden gaan
https://eenvandaag.avrotros.nl/item/ministerie-negeerde-desastreus-stikstofadvies-zodat-bouwprojecten-gewoon-door-konden-gaan/
De zorgen over de vergunningverlening worden niet met de Tweede Kamer gedeeld. In een in oktober 2020 verschenen kabinetsreactie op het advies van Hordijk wordt er met geen woord over gerept.
Uit de stukken wordt duidelijk dat het ministerie van Infrastructuur zwaar in zijn maag zat met het rapport. 'Het geeft blijvende ophef' en 'er is veel negativiteit', schrijven ambtenaren in e-mails. Opmerkelijk is ook dat het ministerie zich sturend opstelt richting het RIVM, dat op dat moment vragen van EenVandaag over de rekenmethodes beantwoordt.
Gras is groen, kabinet Rutte X liegt.
- Edited
Nieuwe knauw voor stikstofbeleid: provincie Overijssel verliest 29 rechtszaken
De rechter heeft milieuorganisaties die bezwaar maken tegen het stikstofbeleid van de provincie Overijssel in een groot aantal rechtszaken gelijk gegeven.Mobilisation for the Environment en Vereniging Leefmilieu hadden 29 rechtszaken aangespannen, waarin het gaat om de uitstoot van boerenbedrijven. In alle gevallen gaf de rechtbank Overijssel de milieuorganisaties gisteren gelijk. Dat is opnieuw een klap voor het stikstofbeleid in Nederland.
De boerenbedrijven zitten vlak bij de Natura 2000-gebieden. De stikstofproblemen in veel van deze natuurgebieden spelen al langer, maar sinds de PAS-uitspraak van de Raad van State in 2019 mag er geen extra stikstof in die kwetsbare gebieden terechtkomen, omdat te veel stikstofneerslag de natuur schaadt. De rechter vindt dat de provincie Overijssel hier niet voldoende rekening mee heeft gehouden.
Uitstoot van stallen
In elf van de zaken ging het om onterecht afgegeven stikstofvergunningen. Boeren die willen uitbreiden, mogen dat alleen als dat geen extra schade toebrengt aan de natuur. Door in de stal technieken te gebruiken die mest en urine van elkaar scheiden, komt er in theorie minder stikstof in de natuur terecht.
In de praktijk vindt de rechter dat niet overtuigend genoeg. Volgens de rechter bestaat er twijfel of emissiearme stalsystemen in deze gevallen wel leiden tot de verwachte verlaging van de stikstofuitstoot. Daarom vernietigt de rechtbank de vergunningen en moet de provincie er opnieuw naar kijken.
Beweiden en bemesten
In acht rechtszaken was de vraag of stikstof die buiten de stal wordt uitgestoten wel of niet mee telt. Het rijk en provincies vinden dat boeren alleen een stikstofvergunning nodig hebben voor dieren die op stal staan. De stikstofuitstoot van vee in de wei of het opslaan of uitrijden van mest op het land telt op papier niet mee.
Omdat boeren geen vergunning hebben voor stikstofuitstoot buiten de stal, vroegen de milieuorganisaties de provincie meermaals om op te treden. De provincie weigert dat, maar onderbouwt dit volgens de rechter onvoldoende. De provincie moet nu onderzoeken of negatieve effecten van beweiden en bemesten op de beschermde natuurgebieden zijn uitgesloten.
PAS-melders
De overige zaken gaan over zogenoemde PAS-melders. De groep van zo'n 3300 agrarische bedrijven in heel Nederland heeft geen stikstofvergunning, omdat dat volgens de overheid niet nodig was. Een melding was voor deze veelal agrarische bedrijven voldoende, omdat ze weinig stikstof uitstoten. Door de PAS-uitspraak in 2019 opereerden deze bedrijven ineens illegaal.
Omdat de PAS-melders in de toekomst een vergunning krijgen en weinig stikstof uitstoten, gedoogt de overheid de bedrijven. De rechter vindt dat de provincie Overijssel beter moet beargumenteren waarom handhaving niet nodig is. Dat is niet de eerste keer, want eerder bepaalde de rechter al dat de provincie moet optreden tegen een aantal andere PAS-melders.
De provincie Overijssel laat in een reactie weten de uitspraken te bestuderen "om zich vervolgens te beraden op welk gevolg het aan deze uitspraken dient te geven".
Eerder dit jaar vroeg de provincie aan stikstofminister Van der Wal al om haast te maken met haar stikstofaanpak. Overijssel is niet de enige provincie met stikstofproblemen. Ook andere provincies en het Rijk worstelen met het stikstofbeleid, waardoor bijvoorbeeld nieuwe wegen- en woningbouwprojecten steeds verder in de knel raken.
Ik betwijfel of de vergunningen door deze uitspraak ingetrokken worden, maar het is wel het zoveelste teken aan de wand natuurlijk.
https://www.bnnvara.nl/zembla/artikelen/stank-en-strijd-deel-1
De recente uitzendingen van Zembla over dit onderwerp zijn een aanrader trouwens. Ze laten mooi zien hoe het lokale gezag weigert in te grijpen op basis van bewust gecreëerde mazen in de milieuwetgeving.
De omwonenden voeren onder andere aan dat de komst van de twee woningen leidt tot extra stikstofdepositie op het nabijgelegen Natura 2000-gebied Loonse en Drunense Duinen. Wat er door nieuwe bewoners aan depositie bijkomt, moet dan eerst elders verdwijnen.
De ontwikkelaar van de woningen stelt dat er inderdaad elders stikstofdepositie is verdwenen. Bij een woning vlak naast de bouwlocatie hield men een hobbypaard en dat staat er niet meer in de wei. Dat scheelt - plat gezegd - paardenpoep en -pies, dus ammoniak, dus stikstofdepositie. Genoeg voor de bouw van de twee woningen, blijkt uit een rapport dat de ontwikkelaar liet opstellen.
https://www.rtlnieuws.nl/economie/artikel/5310153/stikstof-brengt-bouw-en-boeren-jaren-de-knel
In wat voor land leven we 
.
Opstand in de VVD of is de pers lekker aan het stoken?
Hoppa!
Er loopt een proces om de provincies te dwingen om vergunningen voor uitbreiding, gegeven op basis van onjuiste 'rekenregels' voor emissies van daarbij te bouwen emissie-arme stallen, te herzien (lees: in te trekken).
Dat die rekenregels bijzonder weinig verband houden met de werkelijkheid is al een tijdje bekend namelijk. Overigens met afwijkingen naar boven en naar beneden, wat een en ander niet eenvoudiger maakt.
Hier ook wel een leuke casus. Een nieuw bedrijf wil zich vestigen en heeft daarvoor een boer in het nabijgelegen Natura2000 gebied uitgekocht en wil zo extern salderen. Maar die boer zit in een andere provincie die (tijdelijk) gestopt is met extern salderen. Gaat ook nog leuk worden…
Over die emissierechten en de PAS-vergunninghouders en het intrekken van de vergunnning om uit te stoten wat ze uitstoten zijn dit wel wat interessante stukjes uit een rechterlijke uitspraak:
In geschil is de vraag of de Aerius-berekeningen met toepassing van die codes de zekerheid bieden die in het kader van artikel 6, derde lid, van de Habitatrichtlijn is vereist. Voor zover de stellingen van verweerder impliceren dat een mogelijke onzekerheid in de Rav-codes wordt niet relevant is omdat die onzekerheid zich zowel in referentiesituatie als in de aangevraagde situatie voordoet overweegt de rechtbank dat er geen enkele zekerheid is dat de onzekerheid in de referentiesituatie zich op precies dezelfde manier feitelijk zou realiseren als de onzekerheid in de aangevraagde situatie. Het is net zo goed mogelijk dat de beide onzekerheden leiden tot een maximaal verschil in uitkomsten in de beide berekeningen.
()De rechtbank stelt voorop dat de Rav weliswaar een algemeen verbindend voor-schrift is, maar niet een regeling bij of krachtens de Wnb. De emissiefactoren in de Rav worden als uitgangspunt gehanteerd bij de toetsing aan artikel 2.7, tweede lid, van de Wnb maar worden (anders dan bij de toetsing aan de Wav en artikel 2.14 van de Wabo) niet als wettelijk toetsingskader voorgeschreven. Daarom is verweerder bij de toetsing aan de norm van artikel 2.7, tweede lid, van de Wnb niet gehouden om deze emissiefactoren te hanteren en is verweerder ook niet rechtens gehouden om van de juistheid van deze emissiefactoren uit te gaan.
https://linkeddata.overheid.nl/front/portal/document-viewer?ext-id=ECLI:NL:RBNNE:2022:891
Punt is dat er meerdere wetten zijn, waarbij eentje , de rav, Regeling ammoniak en veehouderij, de uitstoot per houderijtype wettelijk domweg 'vaststelt', op basis waarvan je mag zeggen 'deze schuur stoot dat uit' - of dat nu meetkundig waar is of niet.
Maar een andere wet, de wnb, wet natuurbehoud, zegt dat vaststellingen van hoeveelheid uitstoot tamelijk nogal goed gefundeerd moet zijn.
En de rechter oordeelt nu dus dat de wettelijke vaststelling 'schuurtype X heeft uitstoot Y' niet bijster goed gefundeerd is en dus niet geldt voor toepassing van die 2e wet.
Hier staat er ook wel eea over: https://www.foodlog.nl/artikel/de-stikstofcrises-zijn-zon-beetje-onoplosbaar/
- Edited
sigme Kun je 'm plaatsen in het artikelentopic?
Klein zijstapje: ik kijk vaak Vroege Vogels op tv (heerlijk kneuterig opstarten op de zondagmorgen) en ik moet zeggen dat de manier waarop 'natuur' wordt beheerd in Nederland me steeds meer tegen begint te staan. Dan heb je een cultuurlandschap dat we met heel veel tijd en geld gaan terugbrengen naar de staat van het 'oorspronkelijke' cultuurlandschap. Leuk hoor, dat we miljoenen uitgeven om het heidelandschap op de Veluwe te behouden. Maar de enige reden dát dat heidelandschap er is gekomen, is door ontbossing en intensieve begrazing. Je kunt ook zeggen: we laten de boel de boel en we gaan terug naar het oerbos. Elke keuze is arbitrair.
Hoe zien jullie dit?
(Laat onverlet dat de veeteelt fundamenteel anders moet met het oog op de natuur, luchtkwaliteit en klimaat.)