Het punt is dat politici op de rechterflank (Trump, Wilders, Baudet) er willens en wetens voor kiezen om de (morele) regels, die gelden als ondergrens van het politieke spel, volledig los te laten. Niet erkennen van een (objectieve) waarheid, geen morele plicht tot eerlijkheid, geen consistentie, weinig tot geen rationaliteit, alles op het gevoel of de emotie. Dat betekent dat je de gebruikelijke regels waarbinnen reguliere politici het spel spelen niet erkent, waarmee je een eigen politiek spel introduceert.
Pogingen aanhangers van die politici aan te spreken op het gedrag van hun politieke idolen is meestal ook kansloos. "Ja, maar alle politici vertellen niet de waarheid, zijn niet eerlijk of hypocriet", klinkt het dan, waarmee elk moreel minimum eigenlijk wordt losgelaten. Rutte erkent de gebruikelijke regels van het politieke spel nog wel, door ten minste te claimen dat hij geen 'actieve herinnering' had aan het feit dat hij over Pieter Omtzigt had gesproken tijdens zijn gesprek met de verkenners (impliciete erkenning dat liegen fout is en niet kan). Het verklaart ook waarom Trump met zo enorm veel schandalen kan wegkomen en dat alsnog zo'n beetje de helft van de Amerikanen op 'm stemmen bij de presidentsverkiezingen.
