Jan Hmja, ik blijf het wel dubbel vinden hoor. Ik zie weinig kwaads in de wildstand reguleren door middel van de jacht. Ik vind wild superlekker.
De door menselijke bejaging nagestreefde wildstand is niet een natuurlijk evenwicht. Dat is een kwestie van kunstmatig getrokken grensjes en door ambtenaren vastgestelde afschotregelingen. Dat doet nauwelijks recht aan de specifieke omstandigheden van een bepaald biotoop.
Ook de selectie van prooien is verre van natuurlijk: bij een drijfjacht is het meer een kwestie van beesten die op het verkeerde moment op de verkeerde plek zijn. Bij jacht in hoogzit zal een menselijke jager doorgaans de voorkeur geven aan een "mooie" bok. Dat terwijl een wolf, die zelf ook het risico loopt ernstig gewond te raken of te overlijden wanneer hij een te sterke prooi aanvalt, zal gaan voor die individuele dieren die kwetsbaar zijn. Dat laatste heeft op termijn een (sterkere) positieve invloed op de gezondheid van een populatie.
Of je dat doorslaggevende argumenten vindt is natuurlijk een tweede, en er zijn ook goede argumenten te bedenken waarom menselijke bejaging te prefereren is boven bejaging door een toproofdier (een welgeplaatst hartschot is vanuit welzijnsperspectief een te prefereren dood dan opgejaagd en aan stukken gescheurd te worden door een roedel wolven). Maar in essentie komt het neer op de vraag of je onomwonden JA kan zeggen op de vraag of je "de natuur" in Nederland wil, of dat je de voorkeur geeft aan veredelde stadsparken. En daarmee raak je vrij direct aan fundamentele mensbeelden en de vraag of wij als soort (nog) onderdeel van die natuur (moeten willen) zijn.