PolitiekGeaard
Valheim maar eens proberen dan.
Ja, qua realisme is het inderdaad een afweging die je moet maken. Zo heb ik in Arma ook regelmatig meegemaakt dat ik dan, na 20 minuten virtueel door de struikjes kruipen, werd neergemaaid door een verdwaalde kogel van een ongezien machinegeweer dat kennelijk ergens op een bergrichel op een kilometer afstand stond opgesteld. Bijzonder frustrerend en lastig om "in te komen".
Maar ik vind dan ook dat dat zo hoort in een shooter die zich in alle aspecten profileert als realistisch: de karakters zijn mensen, de wapens zijn bestaande vuurwapens, de locaties zijn gebaseerd op échte geografische plekken en échte historische gebeurtenissen. Ik verwacht dan ook dat mensen zich gedragen zoals echte mensen en dat de vuurwapens het effect hebben van echte vuurwapens. In games als Unreal Tournament, waar je met slijm- en laserstraalschieters in een buitenaardse fabriek op verschillende soorten aliens schiet ter vermaak van intergalactische tv-kijkers, kan ik er veel meer begrip voor opbrengen dat je met een bepaald wapen acht keer op iemand moet schieten voor die het loodje legt, of dat je Flakgun op 15 meter afstand amper nog schade toebrengt.
Maar wanneer ik dan BF1 speel, de spelers als ongeorganiseerde bende roekeloos heen en weer rennen en springen, en iemand die vanaf 15 meter afstand met een hagelgeweer in zijn borst wordt geschoten, of vier machinegeweer kogels opvangt, vrolijk verder rent en springt, dan doet dat toch wat afbreuk aan de immersion.
En dat gevoel van "in de game worden gesleurd" maakt voor mij juist dat games als Arma en Insurgency vermakelijk zijn. Je waant je kwetsbaar, ben beducht op elk geluid, elke beweging aan de horizon, je moet tactische overwegingen maken, en als je dat goed aanpakt ben jij niet de persoon die wordt neergemaaid, maar neermaait.
Maar goed, ik zal BF1 misschien meer moeten benaderen als Unreal Tournament in een WO1-jasje?