Ik zet het maar even hier neer omdat ik niet zeker wist waar het heen moest.
Maar wat mij opvalt is dat er momenteel steeds meer kritiek komt op de media wanneer ze zo nu en dan ook een ander geluid een podium geven of een columnist in dienst hebben die het randje opzoekt. En dat de vorm van kritiek ook steeds vaker begint te lijken op oproepen om bepaald geluid gewoon geheel niet meer te laten horen. En dan heb ik het niet alleen over de racistische en seksistische bagger die over sommige columnisten wordt uitgestort, maar ook politici, academici, advocaten en bepaalde opiniemakers die toch wel heel slecht tegen andere meningen kunnen en wel heel makkelijk in de pen klimmen om het nieuwsmedium onder druk te zetten.
Dinsdag had NRC een opiniestuk van Herman Vuijsje geplaatst. Niet iedereen vond dat fatsoenlijk en NRC kreeg dan ook weldra een hele bak met negativiteit over zich heen. Blijkbaar is het geluid van Vuijsje iets dat een krant actief zou moeten weren volgens sommigen.
Nadat vorige maand bekend werd dat een groepje VARA-leden hun abonnement op de VARA opzegden nadat ze Sylvana Simons op de cover hadden staan. Gebeurde deze week hetzelfde bij Trouw omdat die gisteren (op 5 december) Jerry Afriyie in de krant hadden staan.
Ander voorbeeld uit Trouw: Vorige week werd bekend dat de columniste Seada Nourhussen opstapte bij Trouw en maandag stond er een column van Jamal Ouariachi in de krant. Vervolgens werd Trouw aangesproken op die column. Ze hadden de column niet mogen plaatsen, de krant gaf een trap na etc.
Blijkbaar zijn er hele groepen mensen van mening dat bepaalde geluiden niet in een nieuwsmedium horen. Het juiste geluid verkondigen is blijkbaar belangrijker dan columnisten de vrijheid te gunnen om op te schrijven wat ze willen of een podium bieden aan mensen met een 'andere mening'.
En mijn vraag is: is dat zo? Of misschien beter... waar ligt de grens? Want uiteraard is er ergens een grens.
Persoonlijk probeer ik altijd een breed scala aan geluiden te lezen en ook te waarderen. Ook als ik het er niet mee eens bent, lees ik graag de argumenten. Natuurlijk zijn er altijd grenzen wat betreft wat er door de beugel kan. Als een krant een columnist aanneemt die het gedachtegoed van de NVU aanhangt, dan mag je daar wat mij betreft best vraagtekens bij zetten. Idem dito voor slecht geschreven stukken van de redactie. Maar ik denk dat elke krant er goed aan doet om columnisten aan te nemen die verschillende geluiden laten horen en sommigen van hen mogen ook best scherp zijn. Al was het maar om lezers aan het denken te zetten. Daarbij kunnen lezers ook gewoon een schouders ophalen en een stuk overslaan. Er zijn genoeg dagen dat ik Ephimenco maar even niet lees.
De tendens waar het medium steeds vaker (en harder?) wordt aangepakt op de inhoud van een column, opiniestuk of keuze voor een onpopulair iemand op de cover, baart mij wel zorgen. Omdat in de huidige tijd geen enkel medium een enorm verlies van betalende leden of een PR-drama kunnen gebruiken en mogelijk daarom voorzichtiger gaan worden met wat ze in de krant zetten. In deze tijd van bubbels is het immers wel fijn als er nog plekken zijn waar je ook nog eens een ander geluid hoort. Daarbij is het ook niet goed voor het maatschappelijk debat, zeker als ook de mensen die best in staat zijn om met fatsoenlijke argumenten te komen dat niet doen en in plaats daarvan lekker ongefundeerd gaan schoppen.