Hij werd wel keihard de grond ingeboord op Ars:
https://arstechnica.com/science/2020/04/michael-moores-green-energy-takedown-worse-than-netflixs-goop-series/
Als je onder gekke Gwyneth wordt gerangschikt zegt dat wel wat. 
Films
- Edited
Mwah, vind ik ook weer te makkelijk. Niet dat ik alles maar geloof wat in die film wordt verkondigd maar die sterke anti lobby zegt ook wel weer genoeg. Ja, elektrische auto's zijn beter dan auto's op fossiele brandstof dat snapt iedereen heus wel. Het gaat er meer om dat men denkt ongelimiteerd maar door te kunnen Henken met een steeds meer ongecontroleerde groei van de wereldbevolking. Prima, als je dan denkt dat je met je Groene stroom enorm veel bij zal dragen maar dat is natuurlijk ook maar beperkt.
- Edited
Daarnaast vind ik de klacht over multinationals die gemixte belangen hebben ook wel terecht. Voor die lui is het puur een verdienmodel, dat heeft niet veel te maken met milieu bewust ondernemen.
Tem Ook dat vind ik te makkelijk hoor. Niemand beweert dat alles koek en ei is. De recensie die ik aanhaal legt inhoudelijk gewoon uit wat er mis is met claims uit de documentaire naast wat er nog mis is met de vorm.
Dat de "groene revolutie" genoeg problemen kent doet niets af aan het feit dat deze docu niets bijdraagt aan die discussie.
- Edited
Heb je hem al gezien Mono? Of baseer je je mening op dat artikel?
Naja, je hebt het niet gezien maar gaat wel feiten claimen. Ik snap dat je er geen zin in hebt om te kijken maar ik zou dan toch wat reserveerden zijn.
Neemt niet weg dat ik het idee had dat er aardig wat rancune bij die maker zat maar er waren zeker een aantal punten waar hij de kern van het probleem en de hypocrisie aantoonde. Ook wat betreft Al Gore bijvoorbeeld.
Tem Ik claim nergens feiten, ik lees wat er in die reviews staat en dan wordt er nogal een loopje met de feiten genomen in de docu. Als dat niet waar is, dan hoor ik het graag, maar ik zie niet direct reden om daar aan te twijfelen.
Het komt op mij een beetje over als een antivaccinatiedocu waar hier en daar ook wel wat terechte kritiek op de farmaceutische industrie te vinden is. Dan geef ik toch de voorkeur aan de boeken die Ben Goldacre daar over schreef bijvoorbeeld.
- Edited
Gezien. En tsja, het is wel een beetje cherry-picking aan de negatieve kant.
Beetje veel en makkelijk commentaar op bedrijven die vroeger totaal niet groen waren en zich nu wel bezighouden met duurzame energie, die volgens Gibbs nauwelijks duurzaam is.
Het lijkt mij op z’n minst een stap in de goeie richting, maar brandt het vooral tot op de bodem af als je denkt dar het daar beter van wordt.
Ik denk van niet.
3 months later
Ik heb mijn Cineville-abonnement voorlopig opgezegd. Ik ben eigenlijk al maanden niet meer naar het filmhuis geweest en heb niet de indruk dat ik me de komende maanden comfortabel genoeg ga voelen om met een stel onbekenden in een afgesloten ruimte te gaan zitten. Wel jammer, films kijken in de bioscoop is een van mijn grootste hobby's.
2 years later
Nou, dit topic is al een tijdje niet meer bijgewerkt.
Maandag maar weer eens naar de bioscoop geweest voor de film over Elvis. Visueel was het best een mooie film zoals we van Buz Luhrman gewend zijn, maar inhoudelijk valt de film erg tegen. Eigenlijk niets nieuws geleerd over Elvis. Geen nieuwe inzichten. Tom Hanks probeerde de show te stelen als Colonel Parker maar was eigenlijk niet te genieten. Een film over Parker (Andreas van Kuijk) was vermoedelijk overigens wel interessanter geweest.
Historisch namen de scriptschrijvers zoals vaker in dit soort films wel erg een loopje met de werkelijkheid. Het hoeft van mij geen wetenschappelijke dissertatie te zijn, maar gebeurtenissen een beetje realistisch weergeven mag je in een biopic toch eigenlijk wel verwachten.
- Edited
Eergisteren Belfast gezien. Een film over de, u raadt het al, de Noord-Ierse hoofdstad ten tijde van The Troubles eind jaren ‘60. Film neemt een 9-jarig jochie als hoofdpersonage en de sores van het gezin als uitgangspunt van het plot. In potentie krachtig, maar uitwerking is heel mager. Het is een soort mix van een familiefilm, sitcom en politiek drama geworden en dat combineert niet bepaald lekker. Mooi in zwart-wit gefilmd met prachtige shots hier en daar, maar eigenlijk is dat ook zo’n beetje het enige pluspunt aan de film. Dat de film genomineerd is voor zeven Oscars heeft me vooral verbaasd, voor zover je daar artistieke waarde aan kan toekennen. Ga vooral wat anders kijken dus.
