FD over de soap:
De coalitie heeft een punt gezet achter de grote misrekening van Rutte III. De beoogde afschaffing van de dividendbelasting werd een jaar lang door de premier voorgesteld als belangrijke verbetering van het vestigingsklimaat. Maar het plan sneuvelde bij de eerste ‘testcase’: toen één bedrijf, Unilever, eerder deze maand besloot de hoofdzetel toch niet in Rotterdam te vestigen.
De VVD-leider kwam klem te zitten tussen sentimenten. In Groot-Brittannië ontstond een giftige stemming over het Unilever-voornemen, in Nederland verzandde het debat over de dividendbelasting in een politieke uitputtingsslag die hij niet meer kon winnen. Paul Polmans sms'je was behalve een teleurstelling ongetwijfeld ook een verlossing.
Rutte heeft door het debacle forse politieke schade opgelopen. Hij kon de maatregel eenvoudig doordrukken in de formatie, maar er vervolgens geen draagvlak voor creëren. Dat zijn eigen coalitiepartners er openlijk niet in geloofden, maakte hem extra kwetsbaar voor het verwijt dat hij slechts de belangen van twee Brits-Nederlandse bedrijven diende. Daarmee schaadde de kwestie het aanzien van multinationals in Nederland, stelde de Amerikaanse kamer van koophandel terecht. Ook Ruttes geloofwaardigheid en effectiviteit als premier kwamen in het geding.
In dat klimaat viert de oppositie Rutte's knieval als een overwinning die naar meer smaakt. De dividendbelasting wordt nu afgeschilderd als 'een cadeaubon van de VVD' voor bedrijven. De claim op dat geld voor de publieke sector of de burger gaat echter voorbij aan de gerechtvaardigde intentie van de coalitie om er ondernemen en investeren in Nederland mee te bevorderen en daarmee ook banen, lonen, belastingen en voorzieningen op peil te houden.
Bedrijven kunnen de komende jaren per saldo vooral lastenverzwaringen verwachten, onder andere als gevolg van de verduurzamingsopgave waar ze voor gesteld worden. Daar hoeft niemand medelijden mee te hebben. Het is ook in hun eigen belang en de meeste ondernemingen kunnen dat opbrengen zonder extra douceurtjes.
Maar het debat over de verdeling van de lusten en lasten van een klimaatneutrale wereld, een robuuste verzorgingsstaat en een concurrerende economie is gebaat bij een open en zakelijke uitwisseling van argumenten. Die werden in de discussie over de dividendbelasting vaak gemist, aan beide kanten. In die zin zou het goed zijn als ook de oppositie nu een punt kan zetten achter deze bijna letterlijk slopende discussie.