Nou, alleen al de 8 miljard aan NPO-gelden. Daar worden vooral een paar commerciële partijen blij van, want het is incidenteel geld en we hebben een lerarentekort, dus wat je er niet mee kan is extra mensen aannemen om leerlingen vooruit te helpen. Dus schuiven we het geld naar Lyceo, Maandag en nog wat aanbieders van digitale adaptieve methodes zodat je leerlingen achter een laptop kan schuiven in de (ijdele) hoop dat ze daar beter van worden.
Samenwerkingsverbanden: (verplicht) opgericht om passend onderwijs te faciliteren, maar staat krom van beleidsstukkenschrijvers en managementlagen, en de geldstromen zijn voor buitenstaanders ondoorgrondelijk. Souperen een hoop van het geld op dat eigenlijk voor leerlingen met extra behoeftes bestemd is.
Op kleinere schaal: onze school heeft een subsidie gekregen voor het bijwerken van de achterblijvende basisvaardigheden. Eerste wat ermee gedaan is: een zzp interim-projectmanager aangetrokken waar al 10% van het budget heen gegaan is. Daarna is het plan dat er gemaakt wordt al twee keer afgeschoten door de onderwijsinspectie (net zoals trouwens álle plannen in de omgeving, dus misschien moet de inspectie ons zelf maar gewoon vertellen wat we dan wel moeten doen) dus voorlopig wordt daar voor een hoop geld vergaderd zonder dat er ook maar één rekensom aan een kind is uitgelegd.
Meer algemeen: van al het geld dat sinds half jaren '90 extra in het onderwijs gestoken is, gecorrigeerd voor prijspeil, is verreweg het grootste deel terecht gekomen bij niet-lesgevende functies. Niet dat die allemaal nutteloos zijn, maar het zegt wel wat. Het is het gevolg van de politieke reflex om tegen ieder onderwijsprobleem een nieuwe zak geld aan te smijten, zonder dat er een concreet uitvoeringsplan aanhangt en zonder dat er gecontroleerd kan worden of het wel aan het goede doel wordt uitgegeven (want lumpsum).
