De beoogde nieuwe Amerikaanse opperrechter, de conservatief Brett Kavanaugh, is dit weekend serieus onder vuur komen te liggen. Na een paar dagen van anonieme aantijgingen maakte zich zondag de vrouw bekend die zegt begin jaren tachtig door de tiener Kavanaugh te zijn aangerand. Ze doorstond met haar verhaal een leugendetector.

Michael Persson 17 september 2018, 5:43

Brett Kavanaugh Foto AFP
De Republikeinse senator Jeff Flake liet zondagavond weten dat hij nu eerst meer wil horen van de vrouw voordat hij met de benoeming van Kavanaugh kan instemmen. Flake zit in de commissie die de afgelopen weken de hoorzittingen met de rechter-in-spe heeft gevoerd, en die als eerste over hem moet oordelen. De verhouding tussen Republikeinen en Democraten in die commissie is 11-10, en dus kan elke dwarsliggende Republikein een oké-stempel van de commissie blokkeren.

Vervolgens moet de voltallige Senaat ook nog stemmen – de commissie kan zelfs worden gepasseerd – maar daar kunnen de Republikeinen zich ook niet meer dan één dissident veroorloven.

Pittig politiek gevecht
De benoeming van Kavanaugh (53), die in juli door president Trump werd genomineerd als opvolger van de aftredende Anthony Kennedy, was al onderwerp van een pittig politiek gevecht. Hij zou als relatief jonge opperrechter het Amerikaanse Supreme Court voor decennia een conservatieve kant opsturen, zo vrezen progressieve Amerikanen. Het Hooggerechtshof heeft negen leden, en met Kavanaugh zou de weegschaal weer iets verder naar rechts doorslaan.

Via The Washington Post deed Christine Blasey Ford zondag haar verhaal. De vrouw, tegenwoordig universitair docent in Californië, zegt dat Kavanaugh geprobeerd heeft haar te verkrachten, in of rond de zomer van 1982. Zij zou 15 zijn geweest, hij 17. Kavanaugh pinde haar vast op een bed, begon aan haar kleren te frummelen, bewoog zijn lichaam tegen het hare en legde zijn hand op haar mond toen ze om hulp begon te roepen. Intussen zette een ook aanwezige vriend de stereo harder. ‘Ik was bang dat hij me per ongeluk zou vermoorden’, zegt Ford in het interview.

Een en ander gebeurde in een slaapkamer in een huis waar zij met wat bekenden naartoe was gegaan, waarschijnlijk na een zwembadfeestje op een country club in een voorstadje van Washington (zij had onder haar kleren een badpak aan, herinnert ze zich). Kavanaugh zat in Bethesda op een middelbare privéschool voor jongens, zij op een school voor meisjes.

Volgens Ford kon ze ontsnappen toen de vriend van Kavanaugh (de jongens waren allebei stomdronken, aldus Ford) lachend op Kavanaugh dook en ze met z’n drieën van het bed afrolden. Ford sloot zich op in de badkamer, en wist het huis te verlaten toen de jongens de trap waren afgestommeld.

Kavanaugh ontkent 'met kracht'
Kavanaugh zegt van niets te weten. ‘Ik ontken deze beschuldiging categorisch en met kracht’, zei hij in een verklaring die vrijdag naar buiten werd gebracht toen de beschuldigingen nog anoniem waren. ‘Ik heb dit niet op de middelbare school gedaan of op enig ander moment.’

De door Republikeinen gedomineerde benoemingscommissie liet zondag een verklaring uitgaan waarin de motieven van Ford worden betwijfeld. ‘Het is verontrustend dat deze onbevestigde beschuldigingen van meer dan 35 jaar geleden, tijdens middelbare school, pas boven komen drijven aan de vooravond van een stemming, nadat Democraten er sinds juli niets mee hebben gedaan.’

Ford heeft al in juli haar (Democratische) Californische volksvertegenwoordiger en senator per brief benaderd, waarin ze haar ervaringen met Kavanaugh beschreef. Omdat ze wilde dat de zaak vertrouwelijk bleef, zond de senator (Dianne Feinstein, tevens de vice-voorzitter van de benoemingscommissie) de brief naar de FBI. Die voegde de beschuldigingen toe aan het dossier met achtergrondinformatie over Kavanaugh, dat vervolgens via het Witte Huis weer bij de benoemingscommissie terechtkwam. Fords naam wordt daarin niet vermeld.

Toen journalisten vervolgens toch probeerden te achterhalen waar de beschuldigingen vandaan kwamen en sommigen van hen bij Ford uitkwamen, besloot zij alsnog open kaart te spelen. ‘Dit was alle ellende die ik probeerde te vermijden’, zei ze tegen The Washington Post. ‘Nu heb ik het gevoel dat mijn burgerlijke verantwoordelijkheid groter is dan mijn angst voor vergelding.’

Op aanraden van een advocaat liet ze zich ondervragen door een ex-FBI-agent met een leugendetector. Het verslag daarvan is onder meer overhandigd aan de Post.

Ford zegt het incident decennia lang te hebben verzwegen, ook tegen haar ouders, maar dat het tot blijvende psychische klachten heeft geleid. In 2012 deed ze voor het eerst haar verhaal aan een therapeut. Ook haar echtgenoot hoorde toen pas voor het eerst de details.

De affaire doet denken aan de benoeming van de conservatieve opperrechter Clarence Thomas in 1991. Hij werd door een medewerkster, Anita Hill, beschuldigd van seksuele intimidatie. Andere vrouwen bevestigden dat. Thomas werd toch benoemd.

bron

Lijkt me helemaal prima dat deze man uiteindelijk geen opperrechter wordt.

    Ze zal er wel zelf om gevraagd hebben met een uitdagende kledingstijl en sletterig gedrag ?

    Tem Zij zou 15 zijn geweest, hij 17.

    Jee, kinderen dus. Maar goed, als dit die engerd uit het Supreme Court kan houden is dat winst.

    Het lijkt me prima dat deze man niet benoemd wordt, maar dit is wel een erg slechte reden. Het schreeuwt aan alle kanten dat dit een opzetje is, en je kunt ook twijfelen over de relevantie.

    Het is altijd lastig wanneer er zo'n beschuldiging op tafel ligt zonder andere bronnen/soortgelijke beschuldigingen/bewijs. De lat ligt zo wel heel laag om mensen (of op z'n minst hun carrière) opzettelijk kapot te maken. Aan de andere kant hebben we het hier niet over een lichte beschuldiging en wel over een erg belangrijke functie.

      Tja. Je kunt moeilijk om de vraag heen waarom ze niet eerder actie heeft ondernomen.

        Linus
        Aan de andere kant kom je in de VS wel dusdanig onder vuur te liggen (zeker als vrouw), dat je eigen carrière ook serieuze schade op kan lopen.
        Om het nog maar niet te hebben over het feit dat je privéleven totaal op de schop komt en media op zeer grove wijze van alles van je willen weten.

        Laat ik het zo stellen: ik snap heel goed dat ze er geen behoefte aan had dat dit openbaar werd.

          janneke141
          Nee? Er kunnen zoveel redenen zijn, zeker als je niet meer met iemand te maken hebt, maar uiteindelijk heeft dit voorval haar ook ingehaald, ze is niet voor niets al in 2012 in therapie gegaan.
          Sommige shit denk je te kunnen wegstoppen tot het niet meer gaat, en als die persoon dan ook nog eens op het punt staat benoemd te worden als lid van het Hooggerechtshof kan ik me voorstellen dat je het wel tijd vindt aan de bel te trekken.

          Leandra

          Het lijkt mij inderdaad een enorm moeilijke beslissing om naar buiten te treden met zo'n verhaal. Sommige slachtoffers worden volledig kapot gemaakt. Zeker als je de enige bent met een dergelijke beschuldiging.

            janneke141

            Ook dan kan ik me voorstellen dat het lastig is. Men kan aardig onder druk gezet worden er vooral geen zaak van te maken. Zeker in wat meer elitaire milieus.

            Ik ben godzijdank nooit in de situatie geweest, maar volgens mij wordt 'schaamte' vaak genoemd als reden waarom slachtoffers niet (meteen) naar voren treden met hun verhaal. Daarbij creëer je een situatie waar je steeds weer wordt aangesproken op het incident. Mensen die willen weten wat er is gebeurd, mensen die roddelen over hoe betrouwbaar je versie van het incident is etc. Dat kan het ook aantrekkelijk maken om je mond te houden.

            Schaamte en natuurlijk gewoon het eeuwige victim blaming. Dan kun je nog beter de last dragen van de aanranding/verkrachting, en niet meer dan dat, dan ook nog dealen met mensen die jou er de schuld van geven...

            Angst kan natuurlijk ook een rol spelen, net zoals bv. bij huiselijk geweld. Bang wat de dader gaat doen als je het aan de grote klok hangt, zeker als er voor die dader grote consequenties kunnen zijn in carriere/leven.

            Iets "leuk vinden" is niet altijd omdat het leuk is... blijft lastig.
            Maar ja, victim blaming, schaamte, angst....

            Dat ze jong waren zegt natuurlijk niet zoveel. Iemand aanranden op je 17de is niet minder kwalijk dan op je 30ste bijvoorbeeld. Saskia Noort is toen ze tiener was verkracht en er pas recentelijk mee naarbuiten getreden.

            Lijkt me dat deze kerel gewoon benoemd gaat worden als er de komende tijd niets ergers naar buiten komt (wat best mogelijk is).

            Wel een goede manier om nóg meer vrouwen te motiveren om op de Democraten te gaan stemmen in november.