De verdachte van de dodelijke steekpartij in een supermarkt waarbij dinsdag een medewerkster om het leven kwam, heeft de gemeente eerder twee keer om hulp gevraagd. De man kreeg die hulp niet omdat hij agressief en intimiderend was, schrijft de gemeente in een brief.
Snap dat je voor zulke zware gevallen geschikte hulp moet hebben, en niet elke instantie die kan leveren. Maar dat er vervolgens ook niet aan de bel wordt getrokken en er ergens anders passende hulp voor zo iemand wordt geregeld...
Lijkt me het zoveelste voorbeeld van een tekortschietend GGZ-stelsel in Nederland.
Nederland dat 'nee' zegt tegen een verzoek vanuit Curacao om te man op te nemen in het tbs-systeem na een veroordeling daar. Sander Dekker vond het te duur.
Is dan helemaal tekenend.
Uitgaven aan psychische zorg worden altijd als kosten gezien. Een investering in een loze put. Maar de maatschappelijke kosten van een psychiatrisch patiënt die niet de juiste hulp krijgt zijn volgens mij (ook) gigantisch. Niet alleen omdat er nu (onnodig) een 36-jarige AH-medewerkster dood is, maar ook die gevallen waarin een ernstig verstoord figuur de leefbaarheid in een wijk aantast, de problematiek die verergert omdat patiënten langdurig op wachtlijsten staan, en het verloren maatschappelijk potentieel van mensen die vanwege hun problematiek een einde aan het leven maken.
