Dwersdriever Wat zegt deze zaak over de effectiviteit waarmee Nederland de georganiseerde misdaad kan bestrijden?
Dat is me nogal een vraag. Daar kun je letterlijk boeken over volschrijven (is ook al gebeurd).
Om een paar aspecten uit te lichten: het is wel duidelijk dat Nederland het extreme geweld van de georganiseerde drugshandel (de 'Mocro Mafia') effectief aan het bestrijden is, hetzij laat. Er waren in de periode 2005-2018 echt extreem veel liquidaties, vaak op klaarlichte dag, en ook gericht op nieuwsorganisaties, journalisten en voorbijgangers. Als de Nederlandse staat iets heeft laten zien is dat ze een lange adem heeft en ook echt hard straft, getuige de extreme stijging in het aantal levenslang gestraften sindsdien, een paar mega-processen zoals Eris (18 verdachten, 4x levenslang), Marengo (17 verdachten, nog gaande), Passage (12 verdachten, 4x levenslang) en nog een enorme sloot aan kleinere zaken, met als meest recente voorbeeld de moorden op Peter R. de Vries en Derk Wiersum (in totaal 11 verdachten).
Opvallend is dat sinds 2018 (de start van het Marengo-proces) het aantal liquidaties in Nederland is gekelderd, van bijna 40 in 2014 naar 8 in 2021. Dat kan natuurlijk twee oorzaken hebben: er wordt bewust niet meer geliquideerd, of de belangrijkste daders zitten sindsdien vast. In elk geval is beide een effectieve aanpak van extreem geweld, zou ik zeggen. Tegelijkertijd zie je ook het aantal aanslagen op bedrijven en woningen toenemen. Misschien is dat gewoon de nieuwe vorm van druk zetten op je concurrenten waar dat eerder een loopjongen afknallen was.
Anderzijds moet je natuurlijk concluderen dat het voor de georganiseerde drugshandel als bedrijf weinig uitmaakt. Poppetjes worden vervangen en de handel gaat door. Recent was er nog een rapport over de staat van de Nederlandse cokemarkt waaruit blijkt dat de prijzen gelijk blijven terwijl de puurheid toeneemt, wat logischerwijs alleen maar kan betekenen dat het aanbod toeneemt bij gelijke vraag.
Dus ja. Concluderend. Ik denk dat de Nederlandse staat de afgelopen jaren wel haar spierballen heeft getoond. De tijd dat Holleeder bij Collegetour een beetje tof zat te doen is wel echt achter ons en nu sleuren we Taghi gewoon uit een luxe penthouse in Dubai. Dat is wel echt uit een ander vaatje tappen. Voor de gemiddelde dealer op straat (en dus ook voor de opbrengsten van de grote organisaties) maakt het weinig verschil.
