Sloggi
Nee! Dat vind ik dus ook gek.
Er wordt wel verwezen naar wat overwegingen van het gerechtshof waarin de rechtszekerheid wordt genoemd. Maar daar gaat het om de rechtszekerheid ten aanzien van de vaststelling van de onwaardigheid. In die zin van: omdat voor de vaststelling van onwaardigheid wordt aangesloten bij het strafrechtelijk oordeel, is een voldoende mate van zekerheid over de onwaardigheid, en dát bedoelen we met rechtszekerheid.
Dat is dus een andere vorm van rechtszekerheid dan de consistente toepassing van een toepasselijk juridische bepaling. Ik zou zeggen dat het in die eerste vorm, die dus wel even kort wordt aangehaald, eerder ziet op de uniformiteit van het recht dan wel de rechtstoepassing: ben je in het strafrechtelijke traject veroordeeld, dan volgt daaruit ook civielrechtelijk onwaardigheid om te erven.
tsjok Ik zou zeggen dat wat bedoeld wordt is dat degene die verantwoordelijk is voor de dood van het slachtoffer, niet zou moeten erven. Dat gaat verder dan strafrechtelijke aansprakelijkheid. De wetgever had dat wel beter kunnen verwoorden.
Ja, de bepaling had sowieso beter verwoord of geclausuleerd kunnen worden. Ik weet echter niet of "verantwoordelijk" de juiste term is. Er moet wel enige sprake van verwijtbaarheid en wederrechtelijkheid in zitten. Wat als je als bestuurder een ongeluk krijgt en je echtgenote op de passagiersstoel daarbij komt te overlijden? Strafrechtelijke veroordeling vind ik dan ook wel een goed uitgangspunt.
Het vonnis van de rechtbank vind ik dan ook het meest zuiver: de bedoeling lijkt om mensen die bij hun volle verstand iemand anders dood maken uit te sluiten van een erfenis. Als wordt vastgesteld dat dat doden iemand niet toe te rekenen is, waarom zou die persoon dan onwaardig moeten zijn om te erven?
Ik snap dat dat in dit specifieke geval tot een onwenselijk uitkomst leidt vanwege de moeizame relatie tussen nabestaanden en dader. Maar dat daardoor de redelijkheid en billijkheid als laatste redmiddel uit de kast moet worden getrokken vind ik dan niet zo heel sterk en leidt tot m.i. onnodige complicatie van een stuk recht.