Duke Nederland is sinds de jaren zeventig zeker een stuk wantrouwiger geworden in de richting van de verzorgingsstaat. Zoals ook de relatieve waarde van uitkeringen een stuk lager is geworden. Voor een stukje is dat ook wel verklaarbaar. Iedereen kende de verhalen over mensen die in de WAO werden gedumpt terwijl ze eigenlijk nog gewoon konden werken, de fraude met kinderbijslag, het massale zwarte bijklussen en ga zo maar door.
Ik weet nog dat een vriend van mij in zijn studietijd actief was in een linkse politieke partij. Na zijn eerste twee loonstrookjes waarop hij zag wat er van zijn brutosalaris afging, zei hij zijn lidmaatschap op. Toen ze hem belden om te vragen waarom, zei hij: 'Ik ben nu rechts'.
Uiteindelijk leidt dit tot het gevoel dat uitkeringen en toeslagen niet langer een recht zijn, maar een gunst die verdiend moet worden door aan heel strikte regels te voldoen met veel voorwaarden en beperkingen en kille sancties.