Chewie Moet ik nu een paar oude Vara "komedie" series gaan opnoemen, oppassen hoor
Chewie en geassimileerd door de Vara
Vooropgesteld dat m.i. de identiteit van de VARA, VPRO (waar ik lid van ben), BNN (kan er nog wel drie noemen) inderdaad ernstig is aangetast - mede door de invloed van het centrale NPO bestuur en afschaffing kijk- en luistergeld - vind ik het imago van VARA als oubollige politiek correcte egaliseerder niet helemaal terecht.
Het is net zo goed zo dat er een lange geschiedenis bestaat van de VARA - als soms de grootste ledenomroep, traditioneel veel groter dan de VPRO - die haar burgerlijkheid elke keer weer moest bewijzen. Van de jaren Colijn in de jaren 30, tot later de Indonesië kwestie in de jaren 50, tot vele andere incidenten zoals deze in de jaren 60, en de jaren 80.
Soms bijt dat ook in de staart want vele latere rechts-populisten (denk aan Henk Bres) kregen voor het eerst een groot podium bij het Lagerhuis, en de meltdowns van Marcel van Dam werden er niet uitgeknipt (zijn uitval naar Fortuyn was niet live en had hij direct spijt van). De 'stem van het volk' kon daar vrij ongecensureerd zijn gang gaan.
Maar als ik er één programma uit zou willen lichten dan is het deze, ook al is het van voor mijn tijd (wel later serieus wat ervan bekeken).
De jaren tachtig van Sonja Barend
Bhagwan-aanhangers, prostituees en het El Salvador-comité
Door: Micha Kat en Stef Severt
Het TV-programma Sonja was een van de meest bekeken programma’s in de jaren tachtig. Het programma wilde taboes doorbreken door andersdenkenden aan het woord te laten. Een bonte stoet belangengroepen passeerde de revue. Dit is deel 1 in een serie over de jaren tachtig.
https://www.historischnieuwsblad.nl/de-jaren-tachtig-van-sonja-barend/
Zonder twijfel was er ook een belegen, burgerlijke, correcte, PvdA clichés tak, maar de vraag is eveneens of dat nou wel heel slecht is, en voor welke mensen je er moet zijn. Het geeft zo weer zijn eigen problemen wanneer de politieke incorrectheid de hoofdstroom wordt, en zo paradoxaal genoeg weer de conformistische correctheid wordt.
Op zijn minst verdient de toevoeging te worden gemaakt dat de VARA regelmatig zijn VPRO kantjes kende, soms nog voor de VPRO zelf, en dan ook direct voor een wat groter publiek, voor de grote deler. In plaats van dat de BNN daartussen wordt geduwd als rebels hoekje aan de rand, zijn ze nu inderdaad redelijk kleurloos geworden.
Terzijde, als een soortgelijk haakje; Iets soortgelijks valt overigens te bespeuren bij Vrij Nederland; ze waren er van de opiniebladen als eerste bij om de 'gewone Nederlander' eens helemaal leeg te laten lopen, zonder eigen moraliteit of veroordeling. Misschien was van de kranten De Telegraaf nog eerder, zij het met meer karikaturen, eigen inkleuring en uiteraard een korter bestek.
Er werd net als bij een aantal VARA programma's een podium gegeven aan de Nederlanders die "als laatsten met pijn en moeite, hun aandeel in de welvaart hebben verworven en die nu, als eersten dreigen dat aandeel weer te verliezen". Elma Drayer is van dat groepje journalisten pas later helemaal geradicaliseerd.
https://www.vn.nl/de-pont-van-kwart-over-zeven/
https://www.vn.nl/de-bestuurders-van-lijn-16/
(vaak voorkomende misvatting wordt daar ontkracht: ook ver vóór het smartphone tijdperk werd er niet gegroet en waren de manieren onder de Europese norm; de idylle dat mensen die elke dag bij elkaar op de pont staan even hallo zeggen en een kort praatje maken, daarvoor moet je nog verder terug)