Grappig om te zien. Volgens mij mankeert er aan al die (potentiële) landen iets namelijk, met de VS als 'duidelijkste' land. Maar Vaticaanstad heeft geen bevolking, Somaliland geen enkele erkenning, Somalië geen gezag over het grootste deel van haar grondgebied, enz.
Waarom vind je de EU meer een land dan Vaticaanstad, @Myst ? En @janneke141, waarom jij andersom?
tsjok Ik heb al aangepast, denk toch dat de EU geen land is. Maar die aanpassing komt meer om mijn eigen argumentatie consistent te houden.
De EU is in staat om relaties aan te gaan, heeft een functionerende overheid en een bevolking. Maar ze is nooit officieel als land uitgeroepen, noch heeft de bevolking of de regering die behoefte.
Somalië vind ik dan meer een land. Volgens datzelfde statenrecht is, als een land eenmaal gevestigd is, het wegvallen van effectief gezag geen criterium om een land niet meer als zodanig te beschouwen.
Andere landen staan daarom lager, omdat iedereen Somalië erkent, maar er bij de andere landen niet altijd erkenning is.
Vaticaanstad is natuurlijk geen land, want geen bevolking. Het is echter wel erkend en heeft een soort van staatshoofd. Maar is dat ook een regering?
Ik heb er nog even over nagedacht, en ik heb Cyprus even richting Somalië verhuisd. Merk wel op dat als ik het lijstje morgen maak, er misschien weer een andere afweging volgt.
Je merkt terecht op dat alle landen ergens een gebrek hebben. Ik kan niet heel formeel uitleggen hoe ik die gebreken rangschik naar ernstigheid, dat is toch een beetje gevoelsmatig.
De VS en Israël voldoen aan de door jou gegeven definities - hebben een regering, een volk en zeggenschap over alles binnen hun grenzen (en soms ook erbuiten, maar dat vind ik geen criterium).
Voor Kosovo en Taiwan geldt dat de erkenning niet universeel is, maar ze verder aan alles voldoen.
Cyprus en Somalië worden wel algeheel erkend, maar hebben niet de zeggenschap over het hele grondgebied dat volgens mij bosatlas binnen hun grenzen ligt. Somalië heeft alleen een stuk minder functionerende regering dan Cyprus, dus komt lager.
Palestina heeft niet 1 regering die het hele 'land' bestuurt: Gazastrook en Westelijke Jordaanoever functioneren min of meer onafhankelijk van elkaar, maar kunnen ook weer niet vrij opereren ten opzichte van Israël. Palestina wordt wel redelijk algemeen als entiteit erkend.
Vaticaanstad heeft ook geen regering: die willen ze namelijk helemaal niet. Het is meer een soort privélandgoed waar, op historische gronden, iemand historisch aan het hoofd staat. Maar in internationale context wordt het wel als een soort van land beschouwd.
Somaliland wordt eigenlijk door niemand als land beschouwd behalve door zichzelf, en hebben ook niet echt een politiek systeem om op terug te vallen of zelfs maar een duidelijke grens of een volk dat 'verschilt' van dat van Somalië.
De EU tot slot is helemaal geen land - en vooral omdat ze dat helemaal niet willen zijn - en de leden van de federatie willen dat ook niet. De EU is niet de eindbaas in algemene zin - slechts op een paar gebieden. Daarmee verschilt de situatie dan weer van de VS.
Hier zijn vast héél veel kanttekeningen bij te maken, maar dit is hoe ik het zie. Vandaag, althans.
Grappige materie 
janneke141 Als ik de EU en Somalië naast elkaar leg, dan zou ik zeggen dat de EU een functionele regering heeft, daadwerkelijke bestuursmacht over haar grondgebied, een belastingstelsel, geen enkel gebied binnen haar territoir dat beweert er niet bij te horen. Somalië heeft geen van die dingen. Het lijkt me daarom best te verdedigen dat Somalië minder een land is dan de EU - even los van wat ze daar zelf van vinden.
Veel van de landen uit mijn lijstje hebben ook beperkte erkenning. Maar dat lijkt toch minder uit te maken voor mijn gevoel, bijvoorbeeld dat Israël door 31 VN-leden niet erkend wordt. Kosovo wordt erkend door de helft van de VN-leden maar ik vind het absoluut een land.
Somalië heeft wel een regering.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Federal_Government_of_Somalia
Ze hebben geen macht over een heel groot deel van het geclaimde grondgebied, dat klopt. Maar dat geldt voor pak m beet Taiwan ook niet.
Ik wil niks dicteren trouwens, laat dat duidelijk zijn; vind het gewoon leuk om over te filosoferen.
tsjok M.b.t. de EU ben ik dit echt niet met je eens. De EU heeft bestuursmacht op haar hele gebied, maar zeker niet op alle gebieden. Op al die gebieden kan de EU de lidstaten niet terugfluiten, zoals de federale regering in Washington dat wel kan met de staten als ze handelen in strijd met de constitutie.
Ik zie een belastingstelsel niet als voorwaarde, maar omdat de inwoners van de EU niet rechtstreeks belasting afdragen aan Brussel zou ik dat eerder een contributie van de deelnemers willen noemen.
En als Turks-Cyprus beweert niet bij Cyprus te horen maar bij Turkije, dan beweren ze dus ook dat ze niet bij de EU horen.
Maar de belangrijkste kwalificatie m.b.t. de EU is voor mij toch echt dat ze zichzelf geen land vinden. In tegenstelling tot alle anderen in dat rijtje, met Vaticaanstad als twijfelgeval.
janneke141 Dat eerste ben ik helemaal met je eens. Met als kanttekening dat de Federale overheid in de VS ook niet op elk aspect mag ingrijpen, maar het is natuurlijk duidelijk dat ze wel veel meer kunnen. Verder heb je ook gelijk.
Maar of het echt relevant is of een land zichzelf ook als land beschouwt... Ik probeer liever een soort externe criteria op te stellen, voor zover dat kan.
Leuke discussie. De EU heeft in ieder geval een grondgebied, een bevolking en een gezag. Dat gezag is niet absoluut, de EU kan zich geen competenties toe-eigenen. Maar lidstaten kunnen ook niet op eigen houtje competenties van “Brussel” terugpakken.
De vraag of een land zich als land ziet is ook een leuke. Daar gaat het in Taiwan bijvoorbeeld ook in zowat elke politieke discussie om. De huidige regeringspartij ziet Taiwan als land binnen het gebied waar ze effectief gezag hebben, maar de oppositie is het daar niet mee eens.
Ossu Maar beiden zien Taiwan als land, en niet als iets anders. Ze hebben alleen wat andere ideeën over waar dat land ophoudt.
janneke141 De Taiwanese oppositie en de regering in Peking zien China met Taiwan als één land met één volk en één grondgebied, maar momenteel met twee regeringen die geen van beide effectief gezag over het hele land hebben.
Het zorgt in ieder geval voor interessante woordspelletjes. China waarschuwt Taiwan dat er oorlog van komt als ze zich onafhankelijk verklaren. Taiwan antwoordt daarop dat ze zich niet onafhankelijk hoeven te verklaren omdat ze (volgens de regeringspartij) allang een onafhankelijk land zijn.
