Sloggi Ik zeg ook niet dat anderen moeten stoppen met kijken. Het blijft een geweldige televisiesport vol traditie en mythes. Een waanzinnig literaire sport ook.
Maar we praten hier over een coureur die al een Giro d'Italia in de benen heeft, waarin hij zo'n beetje alle bergritten lachend heeft gewonnen. Zes etappes in totaal. Nadat hij ook al in topvorm was tijdens de Strade Bianchi, Milaan-San Remo en de Ronde van Catalonië in maart en april. Die in Luik-Bastenaken-Luik alle concurrenten compleet declasseerde.
Nu rijdt hij in de derde week van de Tour de France zonder zichtbare inspanning iedereen op afstand in de zwaarste etappes. En lijkt hij alleen maar harder te gaan rijden. Ondertussen verbetert hij op zo'n beetje iedere klim waar hij zijn best doet de records.
Het is die optelsom die het voor mij niet langer geloofwaardig maakt. Zelfs andere renners van de buitencategorie, ik noem Van der Poel, Van Aert, Evenepoel hebben overduidelijk zwakke punten en momenten in het seizoen waarin ze duidelijk niet in vorm zijn. Werken naar pieken toe in plaats van een heel seizoen op de piek zitten. Waar Pogacar in het recente verleden nog moeite had met de langste, steile klimmen of met extreme warmte. Nu niet meer. Hij gaat alleen maar harder fietsen in vergelijking met de tegenstand. Inclusief de klimspecialisten die het hele jaar naar een of twee piekprestaties in de Franse bergen toewerken en die andere dagen rust nemen.
Ik snap best dat journalisten hem niet lukraak kunnen beschuldigen, al hoeven ze hem ook niet actief te verdedigen. Maar als pure wielerliefhebber, die zelfs de stomste rondjes en eendagswedstrijden kijkt op Discovery Plus en die de tijden van Bjarne Riis, Lance Armstrong, Floyd Landis, Chris Froome en ga zo maar door heeft geaccepteerd is dit de druppel.