Mijn laatste ontdekking is Kokoroko, een Londens jazz-ensemble dat net hun eerste EP heeft uitgegeven.
We Out Here, waar dit nummer op staat, is een complitie van Brits jazztalent waardoor ik nog veel meer nieuwe dingen ben gaan luisteren. Maar nieuwe muziek heeft bij mij altijd tijd nodig, dus daarover misschien later meer.
Morgen wellicht nog even naar Steve Gunn. Schijnt wel op Kurt Vile te lijken:
https://www.tivolivredenburg.nl/agenda/steve-gunn-13-09-2019/
Dankzij die Spiderman animatiefilm bij Duckwrth uitgekomen, lang niet gek.
Voor de liefhebbers van die post-punk sound. Leuke band uit Wit-Rusland. Album staat op Spotify.
Drietebuul Post-punk uit Wit-Rusland, mkay 
Maar klinkt best oké inderdaad, beetje eighties new wave.
Bent Knee is an American art rock band formed in Boston, Massachusetts in 2009. The band performs in multiple genres and draws from multiple influences, including pop, industrial rock, progressive rock,[2] and avant-garde. The band is known for unpredictable dynamic contrast and the wide vocal range of singer Courtney Swain
Ik kwam er persoonlijk op omdat het naar voren kwam bij InsideOut, beetje het enige label wat er nog bestaat omtrent progressive rock/metal. Wel een interessant concept: het klinkt wat zwaar en agressief of eerder gefrustreerd, prog invloeden en de zangeres heeft een beetje dat geluid dat je ook hoort bij een Björk of een Susanne Sundfør.
Drietebuul Nice!
Drietebuul Ik luister al een paar dagen de hele dag Molchat Doma. Wat een chille muziek zeg.
Dat album Etazji is helemaal tof. 80's synths, beetje melancholische gitaren, New Order-drums, gewoon leuk. Maar hun oudere werk is ook gaaf (en een stukje rauwer).
tsjok Ik vond het dus ook wel een leuke ontdekking, vandaar dat ik het hier postte. Mooi dat iemand anders er ook wat aan heeft! Ik heb het vooral tot этажи beperkt gehouden, maar zal die oudere albums op jouw aanraden ook eens aanslingeren.
Laatst Frank Carter & The Rattlesnakes gehoord, dit is wel het beste hitje wat mij betreft:
En het nieuwe album van Kevin Gates is ook niet verkeerd:
Vandaag het nieuwe album Ghosteen van Nick Cave geluisterd. Ik vond het loodzwaar maar prachtig en zo mooi hoe hij zijn kwetsbaarheid laat horen in de nummers.
Het nummer Waiting for you is hartverscheurend in zijn wanhoop en verdriet over het verlies van zijn zoon.
volledige album.
Tem Staat in de wachtrij hier. Maar ik merk dat ik het mentaal behoorlijk lastig vind om het te gaan luisteren. Met Skeleton Tree had ik dat ook al. Cave's eerdere werk is al heel imponerend en meeslepend, en als het dan ook nog zo aangrijpend wordt... het is geen makkelijke kost. Zo te horen heb jij ongeveer hetzelfde.
(Ik wil hem trouwens ook nomineren voor lelijkste cover van het jaar, dat terzijde).
Mgła heeft een nieuw album uitgebracht: Age of Excuse. Vond Exercises in Futility wel een prima plaat, dus de nieuwe nu ook even een paar keer beluisterd. Is weer een prima plaat. Melodieuze gitaarpartijen die in elkaar verweven zijn, en over het algemeen melancholisch klinken. Maar vooral het drumwerk viel me in positieve zin op. Het is toch een genre waar de blastbeat normaliter de boventoon voert. Hier is het drumwerk gevarieerd, en worden af en toe interessante ritmes op bekkens en bells gemaakt.
Met name de 2e helft van deze track is exemplarisch voor wat ik bedoel. Iets voor liefhebbers van Dissection, Negura Bunget, Drudkh, Bathuska, en wellicht de avontuurlijke muziekliefhebber.
