Ossu Maar hij durfde niet, en Rutte wel.
Ik denk dat het 'probleem' hier ook was dat hij helemaal geen goede minister en vice-premier was onder Van Agt.
Ondanks een redelijk lange bestuurlijke carrière is hij nooit minister van staat geworden, of zoiets als informateur. Het was niet alleen een kwestie van durven maar ook een gebrek aan steun in de partijtop. Die misschien niet zo tillen aan principes en kundig omspringen met de overheid, maar wel het kwistig omspringen met de centen en belastingen zwaar aanrekenen. Wiegel geeft zelf ronduit toe dat hij zich niet zo in dossiers verdiepte. De minister van Financiën liet hij keihard vallen, met - simpel gezegd - vijftien jaar bezuinigingen tot gevolg.
De ereleden Bolkestein en Wiegel steunden Verdonk in de (misschien gemanipuleerde) lijstrekkerverkiezing van 2006, niet Rutte, die bij de daadwerkelijke verkiezing voor de TK minder stemmen kreeg. De breuk werd later weer gelijmd toen Wilders in het spel werd betrokken en radicaal-rechts alleen maar groter groeide.
Inmiddels zijn die twee wrs. minder invloedrijk, maar zoals het geval Sahla laat zien (Bolkestein, Kinneging, Cliteur), niet geheel uitgerangeerd in het beïnvloedingsveld.
https://www.maartenonline.nl/de-dubieuze-erfenis-van-frits-bolkestein/?utm_source=TWbolkestein17012020&utm_campaign=TWbolkestein17012020