Het is zeer de vraag of je met een verbod en ontbinding ook maar iets op zou lossen.
Allereerst heb je met het ontbinden en verbieden van een vereniging wel de juridische structuur doen verdwijnen, maar de volksvertegenwoordigers blijven zitten. Het staat hen in principe alsnog vrij om onderling afspraken te maken over hun stemgedrag, debathouding en mediamomentjes. Daarnaast staat niets hen in de weg om nieuwe verenigingen op te richten (die dan net genoeg verschilt van de verboden partij om geen directe rechtsopvolger van die partij te zijn), waarin men meer verhuld te werk kan gaan, meer dog whistles te gebruiken, en politiek actief te blijven.
Daarbij heb je het risico dat je met het te vroeg inzetten van dit middel een soort martelaarschap creëert, en het de aantrekkende werking van een politieke beweging versterkt. Je legitimeert daarmee in de ogen van de aanhangers het wantrouwen en ondermijnende gedrag van de partij. Een partijverbod moet je pas inzetten als het normstellende effect sterker is dan de aantrekkende werking.
En ten slotte natuurlijk het argument dat het zich niet verhoudt met de democratische waarden. Het inzetten van zo'n verbod moet echt het allerlaatste redmiddel zijn. Een partijverbod is het eerste gereedschap in de kist van een dictatuur, en het laatste gereedschap in de kist van de democratie, of hoe dat adagium ook alweer ging. Als we zover komen hebben we als maatschappij gefaald.
