tsjok
Vanuit het "dat is zielig voor de schaapjes"-perspectief is dat wel relevant, maar voor de economische motieven niet. Dat is immers geen "economische schade". Als die beestjes immers het slachthuis binnen zijn gereden, is hun economische waarde voor de schapenboer gerealiseerd. Wanneer ze echter voor die tijd, hetzij door wolf dan wel hond, met de pootjes omhoog en de ingewanden tentoongesteld in de weide blijven liggen, mist die arme schapenboer een paar tientjes inkomsten (die hij in het geval van wolven overigens netjes gecompenseerd krijgt door de overheid).
Kan me voorstellen dat je als boer, bij het aantreffen van wat dode schapen, juist hoopt dat het door toedoen van een wolf is. Dan kom je immers relatief eenvoudig in aanmerking voor compensatie. Ik kan me voorstellen dat je bij een hondenaanval bent aangewezen op civielrechtelijke trajecten en onderzoek dat uit de eigen portemonnee gefinancierd moet worden.
Gister was ik toevallig op de koffie bij wat hobbymatig schapenhouders. Was wel leuk om dat verschil in aanpak te horen. De ene riep "Joah, en als ik dan een wolf zie ga ik er met de buks achteraan! Gooien we hem in een diep gat, merkt niemand!". En de ander "Nee joh, je moet gewoon een geëlektrificeerde afrastering plaatsen, dat schijnt in Duitsland ook goed te werken". Vervolgens bestond de repliek, over waarom de buks de voorkeur genoot uit a) mijn schapen verplaats ik, en ik heb geen zin om elke keer een hekwerk te verplaatsen en b) "daar springen ze zo overheen". Dat meneer elke dag/nacht met de buks in de weide zou moeten gaan zitten om zijn eigen werkwijze enige kans op succes te geven, deed hem niet tot hernieuwde inzichten komen. Maar het klinkt natuurlijk wel erg stoer, om te vertellen dat je even een wolf dood gaat schieten :').
