Dit is waarom er vergaande, controleerbare en afdwingbare voorwaarden aan de op stapel staande Europese leningen/giften gekoppeld moeten worden.
Italie:
Ons doel, zei premier Conte vorige week na een binnenlandse overlegmarathon, is in een paar woorden samen te vatten: „Wij moeten het land opnieuw uitvinden.”
„Dit is een historische gelegenheid om van Italië een moderner en rechtvaardiger land te maken”, had minister Gualtieri (Economie en Financiën) eerder gezegd.
Dat klinkt goed! Doen! 😍
Een door Conte ingestelde werkgroep van toppers uit bedrijfsleven en wetenschap kwam begin deze maand met een lijvig, systematisch rapport. Maar dat lijkt in een la te zijn verdwenen, en niemand begrijpt goed waarom. Toch te veel politieke gevoeligheden?
Hmmm, zonde. 😕 Maar de Italiaanse politiek, één van de bronnen van ellende in het land, weet het gelukkig weer beter:
Een week later kwam het kabinet met een eigen lijst van negen speerpunten en maar liefst 137 specifieke plannen voor verbetering van de infrastructuur de komende jaren: treinen, wegen, waterbeheer. De investeringen hiervoor zouden het vliegwiel moeten vormen voor het economisch herstel. Met dit lijstje kan ik aankomen in Brussel, zei Conte trots.
De decreten waarin het kabinet zijn maatregelen vervat, tellen vaak honderden pagina’s. Het decreet waarin minder bureaucratie in het vooruitzicht wordt gesteld, heeft daar bijna honderd pagina’s voor nodig.
De Italiaanse politiek komt dus helaas niet verder dan voorstellen om de overheidsuitgaven aan infrastructuur te verhogen (daarom is er ook zoveel Europees geld nodig). Van de hervormingen die het eigen vlees treffen, de organisatie van politiek en overheid, gaat op deze manier niet veel terecht komen.
Frankrijk:
De Franse regering heeft besloten om de onderhandelingen met vakbonden over pensioenhervormingen een jaar uit te stellen. Dat meldt premier Jean Castex vrijdag.
De Franse pensioenhervormingen lopen dus ook al weer meer averij op.
De bovenstaande voorbeelden laten duidelijk zien waarom het essentieel is de druk op de ketel te houden in Zuid-Europa, anders blijven oude gewoonten namelijk een te aantrekkelijk toevluchtsoord. Ik zou zelfs verder willen gaan, geen of ruime voorwaarden stellen aan de leningen/giften is een mes in de rug van hervormingsgezinde krachten die in Italië (nota bene een land met de nodige vooraanstaande economen) en Frankrijk wel degelijk bestaan.
Maar goed, die kant van strenge voorwaarden lijkt het helaas niet op te gaan in de huidige onderhandelingen. En met name Merkel heeft hierbij bloed aan haar handen. Bloed zoals dat ook al aan haar handen kleeft inzake de Energiewende in eigen land en de eigengereide ruimhartige opstelling richting migranten in Europees verband.
