- Edited
Het is traditie. Aan het einde van het jaar vliegen de lijstjes, jaaroverzichten en terugblikken je om de oren. En hier zijn genoeg muziekliefhebbers om even een collectief terugblikje op het muziekjaar 2021 te wagen. Welke albums uit dit kalenderjaar kunnen jou bekoren? Wat zijn de toekomstige klassiekers die dit jaar het levenslicht zagen? Wat vormt over enkele jaren een schandvlek in de muziekgeschiedenis?
Bij mijn persoonlijke terugblik bleek dat een jaar achteraf toch een behoorlijke periode is om op terug te blikken, met een hoop prima muziek. Sommige albums lijken voor mijn gevoel al veel langer geleden te zijn uitgekomen (al kan dat natuurlijk ook komen door de verstoringen aan je tijdsbesef die door de pandemie teweeg zijn gebracht). Ook is het "herbezoeken" een prima manier om te kijken of een album enige serieuze herbeluisterwaarde heeft.
In januari van dit jaar, het lijkt alweer onvoorstelbaar lang geleden, kwam Wardruna met een nieuw album op de proppen: Kvitravn.
Met traditionele instrumenten wordt hier keer op keer een fraai staaltje Noorse folkmuziek neergezet. Pompende percussie, lieren, hoorns, en meerstemmige zang schetsen het Noorse landschap. De fieldrecordings die in de mix verweven zitten ondersteunen dat. Vaak is het kil. Maar altijd hypnotiserend, organisch en verweven met mystiek.
Bijkomend voordeel dat dit album had, was het uitkwam vlak voor we hier ingesneeuwd waren in haast Siberische omstandigheden. Op sommige plekken lag wel een halve meter sneeuw. Met dit album op de oordoppen, samen met de hond, een weg banen door het besneeuwde bos, bracht de Oude Goden dichterbij dan ooit.
Kvitravn was, volgens mijn Last.fm profiel, het album dat ik het meest beluisterd heb in 2021. Aangezien ik, wanneer de dagen korter, kouder en natter worden, altijd terugval op dergelijke muziek, vermoed ik dat dit album nog regelmatig de revue zal passeren in huize Driet.
Dit nieuwste album van Mogwai heb ik eigenlijk veel te weinig beluisterd. Het is een van mijn favoriete artiesten, mede door het feit dat ze zich op elk album iets ontwikkelen. De laatste jaren nemen synthesizers een steeds grotere rol in, dus ook op dit album. Het nummer Ritchie Sacramento is de enige met zang, en direct de meest radiovriendelijke song die ik van de band heb gehoord.
Naar dit album heb ik lang uitgekeken. Zeker nadat Great Mass of Color en In Blur als singles waren uitgebracht groeide de nieuwsgierigheid naar de nieuwe stijl van Deafheaven. Uiteindelijk was het album als geheel wat teleurstellend (of mijn verwachtingen te hoog): Great Mass of Color en In Blur worden veel gedraaid, maar de rest van het album nauwelijks.
Deze heb ik vrij recent pas gevonden, maar bevalt tot nu toe erg goed. Verhalende nummers in het Schots, mooie opbouw en variatie in de afzonderlijke nummers. Put uit veel verschillende genres uit de jaren '80/'90. Favoriete nummer tot nu toe: Here Comes Comus!
Lekker ambientalbum voor bij het lezen.
Russische post-punk, in hetzelfde genre als Молчат Дома. Ook veel gedraaid in de periode dat we ingesneeuwd zaten.
Eigenlijk wat ik van Deafheaven verwacht had. Schitterend album waar ik ongetwijfeld nog vaak naar ga luisteren.
Punk anno 2021. Gevarieerd met veel verschillende inspiratiebronnen. Hoewel het niet altijd mijn smaak is, en het soms wat aanvoelt alsof ik de doelgroep ontgroeid ben, denk ik wel dat dit album weer generaties nieuwe punkmusici zal inspireren.
Wat zijn jullie vermeldenswaardige albums uit 2021?
