Drietebuul We leven in een hyperindividuele samenleving. In elk geval in Europa was de mindset na de oorlog om zoveel mogelijk goed te doen voor zoveel mogelijk mensen. Nu is de mindset om zoveel mogelijk goed te doen voor jezelf. Dat maakt mensen hebberig, maar ook angstig. Er staat altijd iets op het spel. Deelnemen aan de maatschappij is je blootstellen aan bedreigingen, vooruitgang op de sociale ladder gaat altijd ten koste van iets of iemand anders.
Ik geloof er niet in dat veel mensen dit prettig vinden. Het maakt mensen angstig. De eigen belangen moeten verdedigd worden en dat heeft politiek geschapen die voor die belangen op zegt te komen. Het is ook makkelijke politiek om te bedrijven, je hoeft alleen maar te appelleren aan het gevoel dat jij iets betekent voor individuen, niet voor een collectief. Bij het afwegen of de populist iets goeds kan doen hoef je als kiezer alleen maar naar jezelf te kijken. Daarom heeft links moeite om voet aan de grond te krijgen. Het komt op voor belangen van anderen, maar niet voor het individu. Maar die individuele realiteit is wel wat gevoeld wordt door mensen. Bij de populisten kunnen die individuen wel terecht. Daarom kunnen alternatieve genezers ook samen demonstreren met neonazi's, zoals remlof zegt. Die mensen delen een zeker mensbeeld, en dat is dat individuele zwakte afgestraft moet worden. De alternatievelingen hebben een hekel aan mensen die medicijnen en hulp nodig hebben, de neonazi's aan minder bedeelde mensen met een kleur die een beroep doen op collectieve middelen. Beiden zijn zwak, beiden kunnen wel afgeserveerd worden. Ze bedreigen immers je individuele geluk omdat beide groepen worden beschouwd als parasieten.
Populisten geven bij uitstek ruimte aan het bedreigde individu. Daarom blijven ze ook scoren. Ze hoeven alleen maar langs de individuele maatstaf gelegd te worden. Dat hun oplossingen voor jou niet werken is niet probleem van de populist, maar van anderen die daaraan in de weg staan. Het is de kern van het neoliberalisme. Je bent zelf verantwoordelijk voor jouw eigen geluk. Dus double down and try again. De populist wijst wel weer een volgende zondebok aan. Als bruine mensen het probleem zijn en we krijgen ze niet weg, dan ligt het aan het feit dat de populist te weinig macht krijgt door dingen als de rechtsstaat. Enzovoort, tot alles afgebroken is.
Ik geloof dat we in een maatschappij leven die inherent vijandig is tegenover progressiviteit en links gedachtegoed. Niet omdat de individuele mens zo denkt, want als ik met een PVV'er op een onbewoond eiland zou stranden dan geloof ik niet dat die mij zou laten creperen om er zelf beter van te worden. Maar op grote schaal is die onderlinge verbondenheid weg. En die verbondenheid kan niet opnieuw geschapen worden als de wereld letterlijk een reclamezuil is die blijft roepen dat al jouw geluk alleen maar jouw eigen verdienste kan en mag zijn. Eten of gegeten worden.