Ik denk dat dit een gevolg is van de versnippering in de politiek. Omdat er steeds minder makkelijk een stabiele coalitie met weinig partijen gevormd kan worden, hebben partijen steeds meer de neiging om maar zo veel mogelijk potentiële hobbels in de weg uit te vlakken in een akkoord. Voor alle coalitiepartners is het noodzaak om daar aan vast te houden, omdat als je de VVD laat vallen op de dividendbelasting je ook je eigen "aanwinsten" kwijtraakt.
Maar dit kán simpelweg niet. Individuele partijen bepalen zo regeringsbeleid waar de meerderheid van de bevolking tegen is en dat ook met een stem op partijen die tegen zijn heeft geuit. De Kamer kan zolang de regering bij elkaar blijft hier niets tegenover stellen. Ik vind het echt een kwalijke zaak dat we nu constant bewindspersonen openlijk zien toegeven dat zij het ook oneens zijn met een genomen beslissing. Hoe kun je in godsnaam vertrouwen hebben in de politiek als de politiek dat zelf niet eens lijkt te hebben?
De oplossing is volgens mij gewoon een minderheidskabinet waarbij per maatregel gezocht moet worden naar steun in de hele kamer. Deze situatie heeft zich in de Eerste Kamer al een paar keer voorgedaan onder Rutte. Ik snap dat het dan moeilijk kan zijn om coherent beleid te vormen en dat het veel vergt van de betrokken politici, maar dan heb je in elk geval democratische legitimatie voor de genomen maatregelen, die ontbreekt nu vaak simpelweg.
Wat ik daarnaast heel kwalijk vind is dat de formatie zelf steeds geslotener lijkt te worden. Gedoe over documenten die er wel-niet-wel-niet-toch wel blijken te zijn, geheimzinnigheid over welke partij nu precies welk standpunt heeft ingebracht. Volgens mij zien we dit gedrag omdat de formatiepartners zelf ook realiseren dat het gewoon ondemocratisch is wat er gebeurt. Het schijnt zo erg te zijn dat notities van formatiegesprekken vernietigd worden tijdens de formatie, om maar te voorkomen dat er achteraf iets uit kan lekken.