tsjok De gevraagde steun door de Zuid-Europese landen biedt een uitgelezen kans om hervormingen af te dwingen, maar je moet het wel hard willen spelen. Concrete, meetbare en snelle hervormingen moeten onderdeel zijn van iedere steuntranche die wordt afgegeven. Blijkt tijdens de onderhandelingen dat de urgentie nog onvoldoende duidelijk is dan moet bijvoorbeeld de ECB bewogen worden om de opgekochte staatsobligaties van Zuid-Europese landen weer liquide te gaan maken. Je kan dan de tucht van de financiële markten inzetten om vloeibaar te maken wat nog onvoldoende vloeibaar blijkt te worden. In feite dus het recept wat in 2012 in Griekenland toegepast is.
Wat mij overigens zeer steekt in dit verhaal is de redenatie van de Zuid-Europese landen is dat de Coronacrisis een bijzondere situatie zou betreffen. Dat is klinkklare onzin, de financiële problemen van de Zuid-Europese overheden en economische problemen van Zuid-Europese landen zijn van structurele aard, ze hebben geen enkele relatie met de Coronacrisis. Daar komt bij dat het heel opvallend is dat er vanuit het beschikbare deel van het ESM-fonds nog geen enkele lening aan de Zuid-Europese landen is verstrekt. De nood is dus kennelijk ook weer niet zo hoog en men wacht liever een gunstiger steunpakket af.
Er is in mijn ogen geen enkele reden om de Zuid-Europese landen zacht aan te pakken. En dan gaan ze maar uit hun plaat in de media en bij de vergaderingen, daar moeten Nederland en zijn medestanders zich niks van aantrekken. Het zijn net kleine kinderen die geen snoep krijgen.